Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/28155 E. 2016/2750 K. 16.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/28155
KARAR NO : 2016/2750
KARAR TARİHİ : 16.02.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVALILAR
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, bayram tatili, yılbaşı ve hafta tatili ücreti, izin ücreti, deniz yıpranma payı, banka promosyan payı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, deniz yıpranma payı alacağı, banka promosyon payı, izin ücreti, bayram, yılbaşı ve hafta sonu alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi fazla çalışma iddiasını tanık deliline dayanarak ispatlamaya çalışmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalılardan …nin tanığı L.Y. ile ….’nin tanığı C.V’nin beyanlarının ortak değerlendirmesinden davacının iskele sorumlusu olduğu 12.01.2010 tarihinden fesih tarihine kadar 07-21 saatleri arasında çalıştığının tespit edilmesine rağmen içtihatlar, yapılan iş ve insan takati gibi nedenlerle haftada ortalama 18 saat üzerinden fazla çalışma hesaplanmıştır.
Davacının fazla çalışma süresi bizatihi davalı tanıklarının anlatımları dikkate alınarak tayin ve tespit edilmiştir. Dosyadaki mevcut delil durumu itibariyle belirlenen bu sürenin soyut gerekçeler ile daha aşağılara çekilmesini geçerli kılan objektif ve haklı bir neden bulunmamaktadır.
Belirtilen nedenlerle, Mahkemece fazla çalışma alacağının eksik olarak hüküm altına alınması bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.