Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/28036 E. 2014/40192 K. 25.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/28036
KARAR NO : 2014/40192
KARAR TARİHİ : 25.12.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 18. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/06/2014
NUMARASI : 2012/862-2014/422

DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının haklı ve geçerli bir neden olmaksızın makine departmanının yüksek tutarda zarar ettiği gerekçesi ile işten çıkarıldığını, ileri sürerek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davalı şirketin 2012 yılında büyük ölçüde zarar ettiğini, yönetim kurulunun aldığı işletmesel karar çerçevesinde işgücü fazlalığı olan departmanlarda personel azaltılması yoluna gidildiğini bu sebebe dayanılarak iş akdinin feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının çalışmış olduğu departmanın zarar ettiği, bu zararın artması nedeni ile şirket tarafından çeşitli tedbirlere başvurulduğu, bu tedbirler arasında oluşan istihdam fazlalığından dolayı eleman çıkarıldığı, çıkarılan işçiler arasında davacının da olduğu, iş akdinin feshinden önce ve sonrasında davacı yerine dışarıdan eleman alınmadığı davacının, iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayandığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Somut olayda; davacının davalı işyerinde teknik servis bölümünde müdür olarak çalıştığı, servisin zarar ettiği sabit isede bu bölümün kapatılmadığı, meydana gelen zararla davacının çalışması arasında bir illiyet bağı bulunmadığı, davacının işyerinde başka bir birimde değerlendirme olanağı bulunup bulunmadığının irdelenmediği gibi davacının iş akdinin feshinden sonra davacının bu görevinin işyerinde çalışan başka bir işçi ile sürdürüldüğünün mahkemenin de kabülünde olduğuna göre feshin son çare olması ilkesinin gözetildiğinin ve işçinin iş akdinin feshinin işletmesel bir karara dayandığından söz edilemez. Bu nedenle davanın kabulü yerine reddine karar verilmesi hatalıdır.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı İş Kanunun 20.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
F) Sonuç : Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-)Yerel Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-)İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE,
3-)Davacının yasal sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin 6 aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-)Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-)Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-)Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-)Davacı tarafından yapılan 409.60 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-)Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine
Kesin olarak oybirliğiyle 25.12.2014 tarihinde karar verildi.