Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/28013 E. 2014/40168 K. 25.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/28013
KARAR NO : 2014/40168
KARAR TARİHİ : 25.12.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 13. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/07/2014
NUMARASI : 2013/343-2014/369

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkilinin davalı işyerinde Sayaç okuma elemanı olarak davalı B..’ın gerçek işverenliğinde çalıştığını, diğer davalı şirket ile B.. arasındaki hukuki ilişkinin muvazaalı olduğunu İstanbul 1. İş mahkemesinin 2011/681 Esas 2013/16 Karar sayılı kararı ile tespit edildiğini ve haklı veya geçerli bir neden olmaksızın işten çıkarıldığını beyan ederek feshin geçersizliğinin tespitine ve işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının müvekkili şirketin çalışanı olmadığını, ihale edilen Şirketler ile aralarındaki hukuki ilişkinin muvazaalı bir hukuki ilişki değil geçerli bir asıl-alt işveren ilişkisi dahi olmadığını ve ihale makamı olarak kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Dosya içeriğine ve özellikle davacının çalıştığı şirketlere ihale edilen işin davalı B.. şirketinin asıl işi olması ve alt işverene verilmesinin kesinleşen karar ile muvazaalı olduğunun tespitine karar verilmesi nedeni ile davacının başlangıçtan itibaren davalı B.. şirket işçisi olarak kabul edilmesi isabetlidir.
Ancak yargılama aşamasında davacının halen B.. müteahhidi olan B.. Enerji Dağıtım ve Perakende Hizmetleri A.Ş’de çalıştığı iddia edilmektedir. Davacı tanıkları da işi sona erdirilen bir kısım işçinin sonradan tekrar işe alındığını beyan etmişlerdir.
Bu durumda, davacının iş akdinin sona erdirilip erdirilmediği, şayet sona erdirilmiş ise tekrar işe başlatılıp başlatılmadığı hususlarının açıklığa kavuşturulması gerekir.
Davacının iş akdinin sonlandırılmadığının tespiti halinde hukukî menfaat yokluğundan davanın reddine karar verilmesi gerekir.
İşe iade davası açan işçinin yargılama devam ederken işe başlatılması, aksi ileri sürülmedikçe, işverenin feshin geçerli bir sebebe dayanmadığını kabul ettiği şeklinde değerlendirilmeli ve bu nedenle feshin geçersizliğine karar verilmelidir. Bu durumda, dava açan işçinin işe iadesi ve işe başlatmama tazminatına ilişkin talebi konusuz kalacaktır. Zira işe iade sağlanmış ve başlatılmıştır. Ancak geçersizliğine karar verilen fesih ile başlatılan süre arasında 4 aydan az süre ise bu süre kadar, 4 aydan fazla ise en çok 4 aya kadar boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının ödenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekir.
Somut olayda; Mahkemece davacının iş akdine son verilip verilmediğinin, son verilmiş ise daha sonradan yargılama devam ederken işe başlatılıp başlatılmadığı hususlarının tereddüde mahal verilmeksizin açıklığa kavuşturulması, şayet son verilmediğinin tespiti halinde davanın hukukî menfaat yokluğundan reddine, yargılama sırasında işe başlatılmamışsa şimdiki gibi, işe başlatılmışsa da, işe iade ve işe başlatmama tazminatı konusuz kaldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, fesih ile başlatılan süre arasında 4 aydan az süre ise bu süre kadar, 4 aydan fazla ise en çok 4 aya kadar boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının ödenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesi gereklidir. Belirtilen sebeplerle, Mahkemece eksik incelemeye dayalı olarak verilen kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.