Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/27165 E. 2016/41 K. 11.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/27165
KARAR NO : 2016/41
KARAR TARİHİ : 11.01.2016

MAHKEMESİ : GEBZE 2. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/06/2014
NUMARASI : 2013/512-2014/236

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde oksijen kaynağı operatörü olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin ve bir kısım aylık ücret alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacıya tüm haklarının ödendiğini, ihbar süresi tanınarak sözleşmesinin fesh edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin haklı nedenle fesh edilmediği gibi feshin usulüne uygun da yapılmadığı buna göre davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, yıllık izin ve bir kısım aylık ücret alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalı işyerinde haftada 6 gün 08:00-18:00 saatleri arasında çalışıldığını ancak fazla çalışma ücretinin ödenmediğini savunup fazla çalışma ücreti istemiş davalı ise işyerinde fazla çalışma yapılmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 6 gün 08:00-18:00 saatleri arasında ayrıca bazı günlerde 18.00 dan sonrası çalışma yaptığı toplamda haftada 12 saat fazla çalışması olduğu kabul edilip hesaplama yapılmıştır.
Dinlenen davacı tanığı normal mesainin haftada 6 gün 08:00-18:00 saatleri arasında olduğunu dile getirip ” 18:00 den sonra fazla mesai yapılacaksa servisler geri gönderiliyordu. Böyle olunca da mecburen fazla çalışma yapıyorduk. 22:00 e kadar çalıştığımız olurdu. Aracı olan bırakıp gidebilirdi. Olmayan ise servisler gelene kadar çalışıyordu” şeklinde beyanda bulunmuştur. Tanığın bu beyanına göre hangi günler 18.00 dan sonra çalışma yapıldığı belirlenemediği gibi davacı ile ilgili hesaplamaya elverişli somut bilgi de verilmemiştir. Öte yandan davacı dava dilekçesinde 18.00 dan sonra bir çalışma olduğunu iddia da etmemiştir. Bu durumda davacının haftada 6 gün boyunca günde 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilip buna göre alacak hesaplanmalı iken yetersiz tanık beyanına itibarla ve talep de aşılarak alacağın yazılı şekilde belirlenmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.