Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/27008 E. 2016/821 K. 14.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/27008
KARAR NO : 2016/821
KARAR TARİHİ : 14.01.2016

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 12. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/05/2014
NUMARASI : 2012/206-2014/333

Davacı, fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı, işe başlatmama tazminatı ile fark izin ücreti, boşta geçen süre ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, ücret alacağı, ikramiye alacağı, hafta tatil ücreti, sağlık harcamaları alacağı, ek ücret alacağı, prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 10/08/2005-04/01/2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin haksız feshinden sonra dava açarak işe iade kararı aldığını, işe iade müracaatına olumlu yanıt alamadığı için icra takibi yaptıklarını ve davalının bir kısım ödemeler yaptığını ancak eksik hesaplanarak ödendiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar, işe başlatmama tazminatları ile boşta geçen süre ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ikramiye, prim ve sağlık harcamaları alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm alacaklarının icra takip dosyasına ödendiğini, fark alacak talebinin mevcut olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işe başlatılmaması nedeniyle icra dosyasına davalı tarafından yapılan ödemeler nedeniyle davacının fark kıdem tazminatı dışındaki alacaklarının mevcut olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçinin işe iade sonrasında başvurusuna rağmen işe başlatılmaması halinde, işe başlatılmayacağının sözlü ya da eylemli olarak açıklandığı tarihte veya bir aylık başlatma süresinin sonunda iş sözleşmesi işverence feshedilmiş sayılır. İşçinin işe başlatılmaması fesih niteliğinde olmakla, işverence gerçekleşen bu feshe bağlı olarak süre yönünden şartları mevcutsa kıdem tazminatı ödenmelidir. Hesaplamalar işe başlatmama yoluyla gerçekleşen fesih tarihindeki ücret ve kıdem tazminatı tavanı gözetilerek yapılmalıdır. Kıdem tazminatı için faiz başlangıcı, işçinin işe başlatılmaması yoluyla gerçekleşen fesih tarihi olmalıdır. Geçersiz sayılan fesih tarihinden faiz yürütülmesi doğru olmaz.
Somut olayda, kıdem tazminatı alacağına yürütülecek faize ilişkin tarihin hüküm fıkrasında açıkça belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 Sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan,
“6.660,84 TL kıdem tazminatının fesih tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalın tahsiline,” şeklindeki fıkranın tamamen hükümden çıkartılarak yerine,
“6.660,84 TL kıdem tazminatının işe başlatılmama tarihi olan 27.03.2012 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” fıkrasının yazılarak hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 14.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.