YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2685
KARAR NO : 2014/15121
KARAR TARİHİ : 12.05.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 8. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/09/2013
NUMARASI : 2012/365-2013/750

DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı şirkette 03/11/2008 tarihinden itibaren pazarlama müdürü olarak görev yapan müvekkilinin iş sözleşmesinin , şirket üst yönetimi değişikliği sonrasında savunması dahi alınmadan İş Kanunu’nun madde 25/2’ye göre 03/05/2012 tarihinde iş akdinin fesh edildiğini, şirket iç düzenlemesine göre bilgilendirme ve savunma alınması dahil kapsamlı bir soruşturma yürütülmesi gerektiği halde bu kurallara uyulmadığını, bunun dahi feshi geçersiz kılacağını ,hakkında soruşturma yürütüldüğü gerekçesi ile müvekkilinin 16/04/2012 tarihinde ücretli izne gönderildiğini, 18/04/2012 tarihinde işyerine gittiğinde giriş- çıkış kartının iptal edildiğini öğrendiğini, 19/04/2012 tarihli ihtarname ile işten uzaklaştırılmasının ve işyerine alınmamasının haksız olduğunu işverene bildirdiğini, davalının 03/05/2012 tarihli ihtarname ile somut bir gerekçe göstermeden İş Kanunu 25/2 maddesi uyarınca iş akdinin feshini bildirdiğini, davalının 09/05/2012 tarihli ikinci bir ihtarname ile iş ilişkisinin devam ettiği dönemde başlayan dil kursunun şirkete devrinin ya da ücretinin talep edildiğini, feshin haksız ve kötü niyetli olduğunu iddia ile feshin geçersizliği ile müvekkilinin işine iadesine karar verilerek İş Kanunu 21 maddede işe iaedeye bağlanan parasal sonuçların tespitini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, gayrımenkul yatırımı ve yönetimi konusunda faaliyet gösteren çok uluslu müvekkilli şirkette davacının, pazarlama yöneticisi olarak görev yaptığını, şirket tarafından yürütülen soruşturmada davacının şirket kaynaklarını kullanarak kendisi için haksız menfaat sağladığını, işten ayrılan eski genel müdür ve diğer bazı personel ile iş dışında gittikleri seyahatlerin giderlerini , örneğin benzin faturalarını, 2014 yılına kadar geçerli dil kursu bedelini şirkete ödettirdiğini, iş sözleşmesinin bu çerçevede İş Kanunu madde 25/2 gereğince haklı olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işçinin sözleşmeye aykırı davranışta bulunduğu şüphe ediliyorsa, bu yüzden taraflar arasında iş ilişkisinin devamını imkansız hale getirecek şekilde güvenin ortadan kalkması ve zedelenmesi halinde işverenden iş ilişkisinin devamının beklenemeyeceği, yapılan soruşturma ile şüphe edilen olaylar ile ilgili somut bir takım delillerin bulunması karşısında , işverence yapılan feshin haklı değilse bile geçerli bir nedene dayandığı bu sebeple feshin yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, davacının iş sözleşmesi 03.05.2012 tarihli fesih bildirimine göre şirkette yürütülen soruşturma sonucunda davacının çalıştığı sırada işverenin güvenini kötüye kullandığı, doğruluk ve dürüstlüğe aykırı davranışta bulunduğu gerekçesiyle 4857 Sayılı İş Kanunu m.25/II uyarınca feshedilmiştir.
Davalı vekili, gayrımenkul yatırımı ve yönetimi konusunda faaliyet gösteren çok uluslu müvekkilli şirkette davacının, pazarlama yöneticisi olarak görev yaptığını, şirket tarafından yürütülen soruşturmada davacının şirket kaynaklarını kullanarak kendisi için haksız menfaat sağladığını, işten ayrılan eski genel müdür ve diğer bazı personel ile iş dışında gittikleri seyahatlerin giderlerini , örneğin benzin faturalarını, 2014 yılına kadar geçerli dil kursu bedelini şirkete ödettirdiğini, iş sözleşmesinin bu çerçevede İş Kanunu madde 25/2 gereğince haklı olarak feshedildiğini savunmuştur.
Yargılama sırasında tanıklar dinlenmiş,fesih nedenlerine ilişkin bir kısım belgeler ve bunlara ilişkin elektronik posta yazışmaları sunulmuştur. Söz konusu belgeler irdelendiğinde, eski genel müdürün ayrıldıktan sonra da şirket ile ilişkisinin devam ettiğinin anlaşıldığı, yine davacının eski genel müdür ve birkaç çalışanla birlikte seyahatlere gittiği ve ingilizce dil kursunun ücretini şirkete ödettiği belirtilmişse de bu konularda sunulan belgelerde davacının yalnızca 2012 yılı Şubat ayında Antakya’ya diğer şirket çalışanlarıyla birlikte seyahate gittiği, söz konusu seyahat listesinde eski genel müdürün isminin yazmadığı gibi doğrudan davacı tarafından seyahatin organize edilip faturanın şirkete yansıtıldığı konusunun ve aynı şekilde dil kursuna gitme konusundaki onayın davacı tarafından verilmediği de dikkate alındığında fesih nedenlerinin inandırıcı delillerle ispatlanmadığı anlaşılmaktadır.
Dosya içeriğine göre somut uyuşmazlıkta ispat yükü kendisinde olan davalı işveren davacı işçinin iş sözleşmesini geçerli veya haklı nedenle feshettiğini kanıtlayamamıştır. Davanın kabulü yerine yazılı şekilde reddi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yaptığı 449.60 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine,
Kesin olarak oybirliği ile 12.05.2014 tarihinde karar verildi.