Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/26806 E. 2016/97 K. 11.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26806
KARAR NO : 2016/97
KARAR TARİHİ : 11.01.2016

MAHKEMESİ : LÜLEBURGAZ İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/04/2014
NUMARASI : 2013/63-2014/78

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı iş yerinde 09.06.2008 tarihinden 27.07.2012 tarihine kadar en son brüt 3.128,00 TL ücretle çalıştığını, işyerinde yemek ve servisten yaralandığını, haksız ve geçersiz fesih nedeniyle işe iade davası açtığını, işe iadesine karar verildiğini, işe başlatılmadığını iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kıdem ve ihbar tazminatlarının son ücreti ile birlikte ödendiğini, davacının sorumlu yönetici sözleşmesi gereği tüm ücret farklarının bordrolar ile ödendiği, davacı ile imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinin özel şartlar bölümünün 1. maddesinde ücretinin fazla mesaiyi kapsayacak şekilde kararlaştırıldığı, yıllık 270 saati aşmayan fazla çalışmaları için ücret talep etmesinin mümkün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı iş yerinde iki ayrı pozisyonda ( unlu mamuller departman şefi -sorumlu yönetici) çalışması için iki ayrı sözleşmenin taraflar arasında akdedilmiş olduğu, ücret bordrolarından davacının departman şefi sıfatı ile esas ücretinin ödendiği, sorumlu yönetici olarak da çalışması nedeniyle bir kısım ek tahakkukun yapıldığının görüldüğü, davacının iki ayrı pozisyonunun birleşmesi neticesinde son aylık ücretinin net 2.600,00 TL + 1.709,03 TL olmak üzere 4.309,03 TL olduğu, brüt ücretin ise 3.631,79 TL + 2.387,25 TL olmak üzere 6.019,04 TL olduğu gerekçesi ile ihbar tazminatı, ücret alacağı taleplerinin kabulüne, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücret, taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında tazminat ve alacaklara esas ücretin miktarı uyuşmazlık konusudur.
Davacı vekili; davacının son brüt ücretinin 3,128,00 TL olduğunu, unlu mamuller departman şefi görevinin yanı sıra sorumlu yönetici görevinin olduğunu, iki ayrı görevi olması nedeniyle ücretinin buna göre tayin edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Davalı işveren ücret konusunda ücret bordrolarının esas alınması gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının iki ayrı görevi nedeni ile iki ayrı ücret belirlenmiş ve bu toplam ücret üzerinden tazminat ve alacaklar belirlenmiştir. Ancak davacının iş sözleşmesinin feshi nedeni ile aynı zamanda feshin geçersizliği ve işe iadesine karar verilmesi için dava açtığı ve kararın kesinleştiği, işe başlatılmaması üzerine de “işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücreti alacaklarını” ayrı dava konusu ettiği, bu davanın Lüleburgaz İş Mahkemesi’nin. E., . K. sayılı dav dosyasında görüldüğü ve davacının tazminat ve alacaklara esas son aylık brüt ücretinin 3,128, 00 TL olduğu, 130 TL yol yardımı, 190 TL yemek yardımı yapıldığı kabul edilerek son giydirilmiş brüt ücretinin 3,448,00 TL olarak kabul edildiği, davalı vekili temyizi üzerine Dairemizin 2014/ esas, 2015/ karar sayılı ilamı ile kararın “ işe başlatmama tazminatının hesabı” açısından bozulduğu, boşta geçen süre ücretinin hesabında bozma konusu yapılmadığı anlaşıldığından, davacının tazminata esas son giydirilmiş brüt ücreti konusunda, 3,448,00 TL’nin esas alınması gerektiği, zira davacı vekilinin Lüleburgaz İş Mahkemesi’nin . E.,. K. Sayılı kararını temyiz etmemesi nedeniyle son giydirilmiş brüt ücretinin çıplak ücretinin 3,128,00, giydirilmiş ücretinin 3,448,00 TL olduğunun kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davacının fark ihbar tazminatının kesinleşen 3.448,00 TL giydirilmiş ücret, ücret alacağının ise 3.128,00 TL çıplak ücret seviyesi üzerinden hesaplanması gerekir. Hatalı ücret üzerinden hesaplanan alacakların hüküm altına alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.