YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2599
KARAR NO : 2015/14586
KARAR TARİHİ : 16.04.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, gündüz fazla çalışma ücreti, gece fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, çalışma koşullarında aleyhe değişiklikler nedeniyle iş akdini haklı olarak feshettiği iddiasıyla fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının istifa ederek işten ayrıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak isteği kısmen hüküm altına almıştır.
D) Temyiz:
Kararı taraf avukatları temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ihtilaf konusu olup, işçilerin gece çalışmaları günde yedibuçuk saati geçemez (İş Kanunu, Md. 69/3). Bu durum günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden, haftalık kırkbeş saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa da günde yedibuçuk saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir. Dairemizin kararları da bu yöndedir (Yargıtay 9.HD. 23.6.2009 gün 2007/40862 E, 2009/17766 K).

Fazla çalışma yönünden diğer bir yasal sınırlama da, İş Kanununun 41 inci maddesindeki, fazla çalışma süresinin toplamının bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamayacağı şeklindeki hükümdür. Ancak bu sınırlamaya rağmen işçinin daha fazla çalıştırılması halinde, bu çalışmalarının karşılığı olan fazla mesai ücretinin de ödenmesi gerektiği açıktır. Yasadaki sınırlama esasen işçiyi korumaya yöneliktir (Yargıtay 9.HD. 18.11.2008 gün 2007/32717 E, 2008/31210 K.).
Davalı işverene ait işyerinde iki vardiya şeklinde çalışıldığı, davacının ise, bir hafta gece takip eden hafta gündüz vardiyasında çalıştığı, gece vardiyasının 20.30-9.00 saatleri arasında gerçekleştiği, buna göre günlük 12,5 saatlik çalışmadan 1,5 saatlik ara dinlenmenin mahsubu ile 11 saatlik çalışma yapıldığı, gece çalışmasında günlük 7,5 saati aşan 3,5 saatlik fazla çalışma yapıldığı anlaşılmakta olup, gece vardiyasında günlük yedibuçuk saati aşan kısmın fazla çalışma olduğu ve bunun varsa, yıllık 270 saati aşan kısmına fazla çalışma olarak hükmedilebileceği gözetilmeden hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
3- Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.