YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/25746
KARAR NO : 2015/33201
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 30. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/07/2014
NUMARASI : 2013/664-2014/313

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 02.04.2003 tarihinden itibaren davalılara ait B.Santralindeki kademede motor tamir ve bakım ustası olarak çalışmaya başladığını ve bu çalışmasını 31.07.2009 tarihine kadar aralıksız olarak sürdürdüğünü, her iki davalı işverenliğin de aynı gerçek kişilere ait olduğunu, aynı adreste, aynı iş alanında faaliyet gösteren tüzel kişiler olduklarını, tüm çalışma süresi boyunca dönem dönem her iki davalı işverenliğin sigorta kayıtlarında gösterildiğini, aynı adreste iki davalı işverenliğe de hizmet verdiğini, her iki işverenliğin bozulan araçlarını tamir ettiğini, davalılar arasında organik bağ, ekonomik bütünlük ve birlikte istihdam bulunduğunu, davalıların 2008 yılında M.K.unvanlı firmayı alt işveren olarak çalıştırdıklarını ve 07.03.2008 – 03.12.2008 tarihleri arasında sigortasını bu işverenlik üzerinden gösterdiklerini, 31.07.2009 tarihine kadar fiilen çalışmasını sürdürdüğünü, son ücretinin 1.650,00 TL net aylık olduğunu, işyerinde üç öğün yemek ve servis hizmetinden yararlandığını, 31.07.2009 tarihinde davalı işverenliklerin; işlerin kötüye gittiğini, bu nedenle daralmaya gideceklerini belirterek iş sözleşmesini sona erdirdiklerini, haftanın 7 günü 07.30-20.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, ayda bir gün hafta tatili kullandığını, hafta tatili ücret alacaklarının bulunduğunu, yıllık ücretli izinlerinin kanuna uygun olarak kullandırılmadığını, bu nedenle izin ücreti alacağı hakkının bulunduğunu, dini bayramların birinci günleri hariç diğer genel tatil günlerinde çalıştığını, ancak ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davacının şirkette 05.06.2003 tarihinde tamirci olarak çalışmaya başladığını, 28.02.2008 tarihli ortaklar kurulu kararı ile hazır beton üretimine son verilmesi nedeniyle şirket şubelerinin kapatıldığını, davacının da içinde bulunduğu 49 işçinin iş sözleşmelerinin feshedildiğini, davacıya 05.06.2003- 29.02.2008 tarihlerindeki çalışmalarından dolayı tazminat tutarlarının 1.700,00 TL çek, 2.400.0 TL çek, 1.049,00 TL çek verildiğini ve 1.340,00 TL de nakit ödendiği, toplam 6.480.0 TL ödeme yapıldığını, davacının 05.12.2008 – 29.06.2009 tarihleri arasında tekrar şirkette çalıştığını ve 29.06.2009 tarihinde işyeri açacağını belirterek kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını, bu nedenle ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, izin alacağı bulunmadığını iddia ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin işveren tarafından kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacak nitelikte feshedildiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, bayram ve genel tatil ücreti, hafta sonu ücreti taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, davacının iş akdinin davalılar tarafından haksız şekilde feshedildiğini iddia etmiştir. Davalı taraf, davacının kendisine iş yeri açacağını belirterek kendi isteği ile işten ayrıldığını savunmuş, davalı tanıkları da davacının iş yeri açacağından dolayı işten ayrıldığını belirtmişlerdir. Buna karşılık davacı tanıklarının feshe yönelik görgüye dayalı bilgileri yoktur. Bunun yanı sıra dosyada yer alan ibraname başlıklı belgede, işten ayrılış nedeni olarak “ kendi iş yerimi açmam nedeni ile ayrılıyorum” şeklinde ifadenin yazılı olduğu görülmüştür.
Temyiz incelemesi aynı gün yapılan Bakırköy 29. İş Mahkemesinin .. Esas, ..Karar sayılı dosyanın incelenmesinde; davalı tanıklarının “ davacı T. Y. ile C.. D..’ın kendilerine Kırklareli ili Vize ilçesinde tamirhane açmalarından dolayı işten ayrıldığını” belirtmeleri ve yukarıda içeriği yazılı ibraname karşısında; davacının diğer dosyanın davacısı olan ve K. ili V. ilçesinde ikamet ettiği anlaşılan T.Y. ile birlikte tamirhane/iş yeri açıp açmadığı hususunun, hakimin davayı aydınlatma görevi kapsamında araştırılarak sonucuna göre feshin değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Davacı vekili, davacının haftanın 7 günü 07.30-20.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı taraf, davacının fazla mesai çalışması yapmadığını savunmuştur. Temyiz incelemesi aynı gün yapılan Bakırköy 29. İş Mahkemesinin .. Esas, .. Karar sayılı dosyanın incelenmesinde; davacı tanıkları F. B.ile İ. K. bu davada da tanıklık yaptıkları ve davalı işverenliğe yönelik derdest davaları olması nedeniyle fazla mesai – hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil çalışması yönünden beyanlarına itibar edilmediği görülmüş ve bu kabul Dairemizce uygun bulunmuştur.
Açıklanan nedenlerle; davacının fazla mesai ücreti açısından davalı tanık beyanlarına itibar edilerek, çalışma saatlerinin haftanın 6 günü 08.00- 18.00 arası olduğu, haftada 9 saat fazla mesai çalışması yapıldığı kabul edilerek, fazla mesai ücreti tespit edilmelidir.

4- Davacı tanıklarının davalı işverenlere yönelik derdest davalarının olması nedeniyle, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil çalışmasına ilişkin beyanlarına da itibar edilemez. Davalı tanıklarının da açıkça “ haftada 1 gün tatil yaptıklarını, resmi tatillerde ve dini bayramlarda çalışmadıklarını” beyan etmeleri nedeni ile davacının hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
5- Davacının fazla mesai ücreti talebinde ½ takdiri indirim yapılması hakkın özünü etkileyecek nitelikte fazladır. Mahkemece daha makul oranda indirim yapılmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.