YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/24412
KARAR NO : 2015/35319
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 15. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/07/2014
NUMARASI : 2013/1806-2014/415

Davacı, kötüniyet tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 04/05/2010 yılında davalı iş yerinde plastik bölümünde bardak üretim bölümünde usta olarak çalışmaya başladığını, davalı işverenlikte sabah 08.00 da başlayıp akşam saat 20.00-21.00’a kadar çalıştığını, Cumartesi-Pazar günleri tatil verilmediğini, cumartesi günleri de aynı saatlerde işe gelip gittiğini, pazar günlerinde iş olduğu zaman farklı saatlerde çalıştığını, fazla mesai ücreti verilmediğini ve resmi tatillerde de çalıştırıldığını, bunun yanında brüt 1.447,87 TL net olarak 975 TL ödendiğini, tazminatların brüt ücret üzerinden hesaplanması talep ettiklerini, 10/06/2013 tarihinde hiçbir haklı sebep olmaksızın iş akdinin feshedildiğini iddia ederek; 1.000 TL fazla mesai ücreti, 1.000 TL hafta sonu çalışma ücreti, 500 TL yıllık izin ücreti alacağı, 500 TL resmi tatil ücreti alacağı, 500 TL asgari geçim indirimi alacağı, 3.000 TL kötüniyet tazminatının en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının şirkette asgari ücretle çalıştığını, 09.06.2013 günü 30 kişilik vardiya ekibinin 10 kişisinin çeşitli bahaneler öne sürerek işe gelmediğini, 10.06.2013 günü önceki gün işe gelmeyen 10 kişiden 7’sinin işe gelmedikleri için özür dilediklerini, üç kişinin işe istedikleri zaman gelip gelmeme konusunda özgür olduklarını beyan ettiklerini, şirketin personel müdürünün bu üç kişiyle tartıştığını ve akabinde davacının da aralarında bulunduğu üç kişinin tüm hak ve alacakları ödenmek suretiyle iş akdinin feshedildiğini, davacı tarafın şirketin kötü niyetle iş akdini feshettiğini ispatlaması gerektiğini, davacının tanıklarından M.. Ö..’ın şirketle aralarında husumet bulunması nedeniyle kabul etmediklerini beyan ile davanın reddini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının haksız olarak işi bıraktığı davalı tarafından ispatlanmadığından davacının fazla mesai, yıllık ücretli izin, hafta tatili, genel tatil ücreti taleplerinin kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bilirkişi raporunun düzenlenmesinden sonra davalı vekili tarafından dosyaya sunulan banka dekontları- ücret bordrolarının, parmak izi tanıma işe giriş çıkış kayıtları ile birlikte değerlendirilerek fazla mesai yapılıp, yapılmadığının, yapılan fazla çalışma ücretlerinin ödenip ödenmediğinin tespiti gerekirken, bu belgeleri değerlendirmeden eksik araştırma ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.