YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2316
KARAR NO : 2014/15613
KARAR TARİHİ : 13.05.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 14. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/11/2013
NUMARASI : 2012/639-2013/222
DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılardan T.. B.. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalılardan asıl işveren T.. B..na bağlı Haseki Eğitim ve Araştırma Hastenesinde, kayıt üzerinde ise diğer davalı alt işveren Y.. Güvenlik ve Savunma Hizmetleri Ltd. Şti’nde kayıtlı olarak çalışmakta iken, hiçbir haklı ve geçerli neden olmasızın 14.11.2012 tarihinde asıl işverenin 13.11.2012 tarih ve 024751 sayılı yazılı talimatı doğrultusunda iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek; işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalılar cevaplarında özetle:
Davalı idare vekili; davacı ile müvekkili arasında işçi-işveren ilişkisi bulunmadığını, davacının diğer davalının işçisi olduğunu bu nedenle davanın husumetten reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalı şirkete usulüne uygun olarak dava dilekçesi tebliğ edilmesine karşın davaya cevap vermemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu, yazılı bir fesih bildirminin olmadığı ve feshin geçerli bir sebebe dayanmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Ç)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ile davalılardan T.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
D)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekili ile davalılardan T.. B.. vekili tarafından aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı şirketin ticaret ünvanı Y.. Güvenlik ve Savunma Hizmetleri Ltd Şti olmasına karşın gerekçeli kararın karar başlığında, Güvenlik ve Savunma Hizmetleri Ltd Şti olarak gösterilmesi mahallinde giderilebilir bir hata olup bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Davalılar arasında alt-asıl işveren ilişkisinin kabulü yerinde ise de, boşta geçen süre ücreti ile işe başlatmama tazminatından davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarının gerekçeli kararda belirtilmemesi hatalıdır.
4- 4857 sayılı İş Kanunu’nun 21. maddesi uyarınca, mahkemece feshin geçersizliğine karar verildiğinde, işçinin başvurusu üzerine işveren tarafından bir ay içinde işe başlatılmaz ise, işçiye ödenmek üzere en az 4, an çok 8 aylık ücreti tutarında tazminatın belirlenmesi gerekir. Dairemizin yerleşik uygulaması gereği, iş güvencesi niteliğindeki bu tazminat işçinin kıdemi, fesih sebebi gibi olgular dikkate alınarak belirlenmelidir. Maddenin alt ve üst sınırları aşılamaz. Üst sınırın aşılmasının tek istisnası 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun 25. maddesindeki sendikal nedenle yapılan fesihlerdir. Bu kanun yürürlüğe girdikten sonra sendikal nedenle yapılan fesihlerde tazminat; işçinin başvurusu, işe başlatma ve başlatılmama şartına bağlı olmaksızın işçinin en az bir yıllık ücreti tutarında belirlenecektir. Dairemizin uygulaması bu yöndedir. (12.12.2013 gün ve 2013/8422 Esas, 2013/33052 Karar sayılı ilamımız). Dairemiz yıllık ücretli izinle ilgili 53. maddedeki kıdem sürelerini dikkate alarak 6 ay ile 5 yıl arasında kıdemi olan işçi için 4, 5 yıl ile 15 yıl arasında kıdemi olan işçi için 5, 15 yıldan fazla kıdemi olan işçi için 6 aylık ücreti tutarında işe başlatmama tazminatın belirlenmesini öngörmekte, fesih sebebine göre bu miktarlarda azami sınır 8 aya kadar da çıkmaktadır.
Somut olayda, davacının hizmet süresi tespit edilip yukarıdaki ilkeler doğrultusunda işe başlatmama tazminatına hükmedilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Açıklanan sebepler ile temyiz edilen kararın BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.