Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/22212 E. 2014/28062 K. 24.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22212
KARAR NO : 2014/28062
KARAR TARİHİ : 24.09.2014

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanan fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalı işyerinde çalıştığını, sendikanın belediye ile yaptığı ilgili toplu iş sözleşmesi gereğince üye oldukları tarihten beri müvekkilin fazla mesai ücretlerini, çalıştığı hafta sonu ücretlerini (Pazar) ve çalıştığı ulusal bayram tatili ücretlerini (dini bayramlar hariç) iş verenden alamadığını, ayrıca yine işverenin vermesi gereken direksiyon primi alacağının da ödenmediğini, bu durumun ayrıca Çalışma Bakanlığı Müfettiş raporları ile açığa kavuştuğunu iddia ederek müvekkilin iş kanunundan ve toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, açılan davayı kabul etmediklerini, davacının iddia olunduğu şekilde fazla çalışmasının bulunmadığını, Pazar günleri nöbet sistemine göre çalıştırılan işçilerin hafta içi dinlendirildiklerini, ulusal bayramlarda belediye kapalı olduğundan işçi çalıştırılmadığını, davacı tanıklarının belediye ile aynı konuda davaları bulunduğundan beyanlarına itibar edilemeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Mahkemenin ilk kararı Dairemizin 2010/2096 esas 2012/12398 karar sayılı ilamı ile özetle ve sonuç olarak “Davacının işyerinde örgütlü sendikaya dayanışma aidatı ödediği ve bu aidatı ödemeye başladığı tarihten itibaren işyerinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesi hükümlerinden yararlandırılacağı açıktır. Dosyada mevcut Bölge Çalışma Müdürlüğü raporuna göre işyerinde çalışan işçilerin dönüşümlü olarak hafta tatillerinde çalıştığı tespit edilmiş olup iş yeri kayıtları incelenerek davacının varsa hafta tatili alacakları hesaplanarak hüküm altına alınması ve hüküm altına alınan genel tatil alacağının da yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. ” gerekçesiyle bozulmuştur.
D) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkeme bozma ilamına uymuş, dosyayı ek rapor alınması için bilirkişiye tevdi etmiş, ek bilirkişi raporunda hesap edilen miktarları dikkate alınarak davanın kısmen kabulü yönünde hüküm kurmuştur.
E) Temyiz:
Kararı davalı yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
F) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının dava ve ıslah dilekçelerindeki toplam talepleri dikkate alındığında, mahkemenin kısmen reddettiği miktarın 698,47 TL olduğu hususu göz ardı edilerek, davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 12. Maddesi uyarınca kısmi red nedeniyle hükmedilecek vekalet ücretinin 698,47 TL yerine 198,47 TL olarak hüküm altına alınması hatalı olup, bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
G) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 7.bendindeki “198,47 TL” rakamının çıkarılarak yerine; “698,47 TL” rakamının yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 24.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.