YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21382
KARAR NO : 2015/34046
KARAR TARİHİ : 01.12.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davalı tarafından iş akti haksız feshedilen davacının günde 12 saate varan süreler ile vardiyalı çalıştığını, işe gidiş-işten dönüş süresi olarak her gün 1,5-2 saatinin yolda geçtiğini, bu sürelerin de çalışma süresine ilâvesi gerektiğini, fazla çalışma ücretlerinin ve sair bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, kasa açığı veren davacının bu konuda savunma yapmadığını, davalının iş aktini haklı feshettiğini, vardiyalı çalışma nedeni ile hafta sonuna denk gelen çalışmalar olduğunu, ancak günde 12 saat çalışmanın veya fazla çalışmanın söz konusu olmadığını, günde 2 saati yolda geçirdiği iddiasının hayatın olağan akışına uymadığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacı işçinin iş aktini haklı nedenle feshettiği, tanık anlatımları ile davacının fazla mesai yaptığının sübut bulduğu, davalının fazla mesai ücretlerini ödediğini ispatlayamadığı, tanık anlatımlarına göre ara dinlenmesinin 1 saat kabul edildiği, taleplerin sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Mahkeme kararının gerekçe kısmında hafta tatili ücretinin reddedildiği açıklanmıştır. Hüküm fıkrasında yer alan 190,78 TL. miktarın hafta tatili alacağı değil genel tatil alacağı olduğu, bu şekilde 190,78 TL genel tatil alacağına hükmedildiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bu nedenle, hüküm fıkrasında 190,78 TL.’nın hafta tatili alacağı olduğunun belirtilmesi mahallinde düzeltilebilecek maddi hata kabul edilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hesabı uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğine göre deliller ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinde bahsi geçen Dairemizin 2014/8607 Esas sayısı ile incelenen Edirne İş Mahkemesi’nin 2012/464 Esas sayılı dosyasının birlikte değerlendirilmesinde, davacının 12 saat çalıştığı, 24 saat dinlendiği anlaşılmaktadır.
Diğer yandan, ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Mahkemece davacının günde 13 saat çalıştığı ve bu çalışmada ara dinlenme olarak bir saat düşülmesi, yukarda açıklana somut ve hukuki olgulara göre isabetli değildir.
Yukarda açıklandığı üzere davacı 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme esasında, ara dinlenme 1,5 saat düşüldüğünde günde 10,5 saat çalışmaktadır. Bu çalışmada davacı periyodik olarak üç haftalık süreçte ilk iki hafta haftanın beş gününden (10,5 X5): 52,5 takip eden 3. hafta ise 4 günden 44 saat çalışma yapacaktır. Ancak 3. hafta iki geceye denk geleceğinden ve gece çalışması 7,5 saati aştığında fazla çalışma sayılacağından davacının 3. hafta çalışmasında da 6 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmelidir.
Davacının bu çalışma şekline göre 3 haftalık periyotlarda ilk iki haftada haftalık 7,5; 3. hafta ise 6 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır. Hatalı değerlendirme ile fazla mesai ücret alacağının hüküm altına alınması isabetsizdir.
4-Kararın gerekçe kısmında fazla mesai ücretinden 1/3 oranında indirim yapıldığı belirtilmesine rağmen, hüküm altına alınan miktarda yaklaşık % 41 oranına denk gelen bir indirim yapılması doğru değildir. Takdiri indirim gerekçede açıklandığı üzere 1/3 oranında yapılmalıdır.
5-Fazla mesai ücreti ve genel tatil ücretine hükmedilir iken ıslah zamanaşımı nedeni ile İlk kısmi olarak dava dilekçesinde belirlenen alacak mahsup edildikten sonra bakiyenin talep edildiği tarihten geriye doğru zamanaşımı süresi içinde kalan alacak, alacaklı lehine hüküm altına alınmalıdır. Dava dilekçesinde istenen miktarın eklenmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.