YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21295
KARAR NO : 2015/34204
KARAR TARİHİ : 03.12.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, manevi tazminat ile ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı iş yerinde işçi olarak çalışırken haklı ve geçerli bir neden olmaksızın işten çıkarıldığını, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini, fazla mesai yapıp ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen karşılığının ödenmediğini, çalıştığı süre içinde davalı işverenin müvekkiline hakaret ettiğini beyan ederek, kıdem, ihbar ve manevi tazminatları ile ücret, yıllık izin fazla çalışma ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 20.02.2009-14.11.2011 tarihleri arasında çalıştığını, 13.11.2011 tarihinde verdiği dilekçeyle ailevi nedenlerden ötürü işten istifa ederek ayrıldığını, davacının herhangi bir alacağının olmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının manevi tazminata hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacı davalı işverenin hakaretlerine maruz kaldığını bu nedenle kişisel haklarının zarar gördüğünü belirterek manevi tazminat talep etmiştir. Mahkemece davacı tanık beyanlarındaki davalı işveren yetkilisinin genel söylemlerine dayanarak hakaret eylemlerinin tarihi belirlenmese de davacının çalıştığı süre içerisinde hakarete maruz kaldığı kişisel haklarının saldırıya uğradığı gerekçesiyle manevi tazminata karar verilmişse de; davalı işverenin yetkilisinin doğrudan davacının şahsına yönelik hakaret eyleminde bulunduğunun somut ve inandırıcı delillerle ortaya konmadığı, bu nedenle davacının kişisel haklarının saldırıya uğradığının ispatlanmadığı anlaşıldığından manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.