YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21059
KARAR NO : 2014/35841
KARAR TARİHİ : 27.11.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/11/2013
NUMARASI : 2011/1233-2013/770
DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haklı veya geçerli bir neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, davacının iş akdinin geçerli bir nedenle feshedildiğinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış imkanlarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini imkansız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma imkanlarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
Somut olayda davalı işverenliğin Ankara’da bulunan Kurumsal İlişkiler Müdürlüğü’nde çalışan davacının iş sözleşmesi 21.11.2011 tarih ve 107 sayılı Yönetim Kurulu kararı doğrultusunda feshedilmiştir. Söz konusu kararda davacının çalıştığı birimin isminin “T. A.Ş. Ankara İrtibat Bürosu” olarak değiştirilmesi ve özelleştirme nedeniyle gelinen aşama, yeniden yapılanma süreçleri ve gittikçe küçülen merkez ve taşra teşkilatı dikkate alındığında daha küçük yapı ve daha az sayıda personelle faaliyetin devamının uygun olacağı gerekçesiyle kapsamdışı çalışan personelin iş sözleşmelerinin feshedilmesi yönünde karar alındığı görülmektedir.
Dosyada alınan mevcut bilirkişi raporu uyuşmazlığı çözmeye yeterli değildir. Öncelikle davacının çalıştığı Ankara’daki işyerine ilişkin istihdam bilgileri dosyaya getirtilmemiştir. Mahkemece fesih öncesi ve sonrası davalı işverenin tüm işyerlerine ait altışar aylık SGK bildirgeleri ve organizasyon şemaları getirtilerek, gerekirse işyerinde keşif yapılarak işverenliğin fesihte tutarlı davranıp davranmadığı, özelleştirme kapsamında işçi çıkarımı olup olmadığı, davacının çalışabileceği pozisyonlara işçi alınıp alınmadığı, feshin son çare olması ilkesine uyulup uyulmadığı konusunda insan kaynakları, hukukçu ve işletme yönetimi alanında uzman üçlü bilirkişi heyetinden denetime elverişli rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik araştırmayla karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.