Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/20806 E. 2015/32339 K. 16.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20806
KARAR NO : 2015/32339
KARAR TARİHİ : 16.11.2015

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, kötüniyet tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret, 2010 zam farkı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkiline boş ve ilgili yerleri doldurulacak formlar imzalatılmak istendiğini, müvekkilinin bunları imzalamadığını, son olarak yapılan 222,00 TL kesintiyi talep eden müvekkilinin “bu paranı almak istiyorsan istediğimiz imzaları atarsın yoksa bu işyerinde çalışamazsın, git istediğin yerde hakkını ara” denilerek işyerinden kovulduğunu ileri sürerek kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatları ile ücret alacağı, 2010 yılı zam farkı, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş akdine davacının kendisinin son verdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin tazminat gerektirmeyecek şekilde sona erdiğini ispat külfetinin davalı işverene ait olduğu, davalı tarafın davacının iş akdini haklı nedenle sonlandırdığına dair yeterli delil ve yazılı bir belge sunmadığı, davalı işverenin davacının mazaretsiz devamsızlık yaptığını belirtmiş ise de, buna yönelik devamsızlık tutanakları sunmadığı gibi, davalı tanıklarının dahi davacının devamsızlığına yönelik beyanda bulunmadıkları gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret alacağı, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmış, diğer istemlerinin ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacı işçinin fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarına yönelik takdiri indirim noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmaların ve genel tatil çalışmalarının uzun bir süre için tanık beyanlarına göre hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın ve genel tatilin tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut uyuşmazlıkta, fazla çalışma ve genel tatil çalışmaları tanık beyanlarına göre hesaplanmıştır. Bu durumda taktiri indirim yapılması gerekir. Mahkemece hükmün gerekçesinde fazla çalışma ve resmi tatil-dini bayram alacaklarında 1/3 takdiri indirim yapıldığının belirtilmesine karşın anılan alacak kalemlerinde bu indirim uygulanmaksızın hüküm kurulmuştur. Bu şekilde karar verilmesi hatalı olduğu gibi belge ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılması da usule aykırıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.