YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20622
KARAR NO : 2015/32859
KARAR TARİHİ : 18.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2010/291-2014/231
Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, izin, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı asil, davalı işyerinde 27.08.2004-03.09.2008 tarihleri arasında tezgâhtar olarak çalıştığını, 03.09.2008 tarihinde davalı işyeri sahibinin oğlunun kendisine hakaret etmesi, küfretmesi ve kendisine ait telefonu davacıya fırlatması ve telefonunun kullanılamaz hala gelmesi nedeniyle, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiğini, son ücretinin aylık net 800 TL olduğunu, mesai saatlerinin 08.00-21.00 olduğunu, bazen akşam 23.00’a kadar kaldığını, ancak fazla mesai ücretinin ödenmediğini, tüm milli bayramlarda çalıştığını, çalıştığı dönem boyunca yıllık ücretli izin kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil ücretinin faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, öncelikle yetki itirazında bulunduğunu, yetkili mahkemenin Beyoğlu mahkemeleri olması gerektiğini, esasa ilişkin olarak ise, davacının 27.08.2004-31.08.2008 tarihleri arasında çalıştığını, davacının iddia ettiği, işyeri yetkilisinin oğlu ile yaşanan olayların doğru olmadığını, davacının C.Cıvatadan daha yüksek bir ücretle iş teklifi alması üzerine 31.08.2008 tarihinde kendi isteği ile işten ayrıldığını, daha sonra işyerine gelmediğini, davacının asgari ücretle çalıştığını, davalı işyerinde normal mesainin 08.00-18.00 saatleri arasında olduğunu, toplam 1,5 saat dinlenme molasının olduğunu, davacının fazla mesai yapmadığını, milli bayramlarda çalışmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, bu nedenlerden dolayı davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline, fazla mesai alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı kendisini vekille temsil ettirmediği halde, davacı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 Sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının davacı yararına vekalet ücreti hükmedilen 2-e bendi tamamen çıkartılarak yerine;
“e) Davacı kendisini vekille temsil ettirmediğinden lehine vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 18/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.