YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20500
KARAR NO : 2014/28092
KARAR TARİHİ : 25.09.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 14. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/02/2014
NUMARASI : 2013/1222-2014/83

DAVA :Davacı, işçilik alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı firma ile yaptığı anlaşma gereği 28.7.2004 tarihinden itibaren otopark görevlisi ( vale ) ve garson olarak çalıştığını, 9.2.2013 tarihinde polislerin davalı iş yerini kontrolü esnasında sigortasız olarak çalıştırıldığını tespit ettiklerini, polis merkezinde vermiş olduğu ifadesi neticesinde davalı tarafından iş akdinin haksız olarak feshedildiğini belirterek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının şirketlerinde 07.07.2005 tarihinden 01.11.2007 tarihine kadar garson ve yardımcı elaman olarak çalıştığını,sigortadan çıkışı yapıldıktan sonra aralarında bir hizmet akdi ilişkisi kalmadığını, davacının Küçükyalı sahil şeridinde restaraunt hizmeti veren davalı şirketin işyerinin önünde davalı şirketten bağımsız olarak vale hizmeti verdiğini ve davalıdan bir ücret almadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı şirkete ait restaurantın otopark işini işletmek üzere davalı şirketle anlaştığı, bunun karşılığında davalı şirkete aylık belli bir miktarda otoparkı işletmekten dolayı ücret vermeyi taahhüt ettiği ve tanık beyanları dikkate alındığında aylık belli bir parayı davacının davalı şirkete otoparkı işletmekten dolayı ödediği, taraflar arasındaki ilişkinin işçi işveren ilişkisinin olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı davalı işyerinde vale ve garson olarak çalıştığını ve iş akdine işverence sigortasız çalıştırılması nedeniyle polis merkezinde verdiği ifade neticesinde son verildiğini iddia etmiştir.
Davalı işveren ise davacının 07.07.2005- 01.11.2007 tarihleri arasında sigortalı olarak çalıştığını ancak daha sonra kendilerinden bağımsız olarak davalı işyerinin önünde vale hizmeti verdiğini ve kendisine ücret ödemediklerini savunmuştur.
İspark ile davalı şirket arasında 19.06.2012 tarihinde imzalanan abonelik sözleşmesinin konusu İ.. tarafından işletilen otoparkın 15 araçlık otopark alanının abone ücreti karşılığında aboneye (davalıya) parklanmaya bırakılmasıdır.Buna göre “sözleşmeye konu otopark 1875 TL + KDV aylık abonelik ücreti karşılığında aboneye, üyelerine, çalışanlarına ve müşterilerine ücretsiz olarak kullandırılmak üzere bırakılacaktır. Abone ilgili alanda görevli olarak bulunacak personelin kılık kıyafet hal ve hareketlerini denetim altında tutanacak ve herhangibir olumsuzluğa sebebiyet vermesini engelleyecektir” şeklinde düzenlemeler mevcuttur.
Davalının antetli kağıdına yazılı ilgili makama başlıklı 11.09.2012 tarihli yazıda, davacının 06.12.2006 tarihinden beri garson olarak 2500 TL net ücret ile çalıştığı belirtilmiştir. Yine davalı tarafından Tuzla araç muayene istasyonuna yazılan 17.01.2013 tarihli yazıda “ …plakalı aracımızın genel muayenesini nezdinizde adımıza yapmaya çalışanımız Z.. K.. yetkilidir.” denilmiştir.
D.. E..; davacının, davalı şirketten otopark işletmeciliği işini aylık 1500 TL karşılığında aldığını ve kendisinin de davacının emir ve talimatı adı altında çalıştığını ifade etmesine rağmen dosya içeriğinde mevcut 14.01.2009 tarihli davalıdan aldığı maaşı belirten yazının davalı tarafından kredi alabilmesi için iyiniyetle verildiğini, davalı bünyesinde hiç maaşlı çalışmadığını ifade etmiştir. Davacı da, bu tanığın işveren aleyhine dava açtığını ancak, daha sonra işverenle anlaşarak davasından vazgeçtiğini bu sebeple yazılı belgelerin aksine beyanda bulunduğunu belirtmiştir.
Davacı tanığı komşu işyerinden tanık S.. T.. T.. ise ifadesinin başında, davacının sigortasız olarak davalı işveren nezdinde otopark görevlisi olarak çalışırken araçların park işine kendi adlarına baktıkları yönünde yazılı belge vermesi için şirket yetkilileri tarafından baskı yapıldığını, davacının bunu kabul etmeyince şirket tarafından işten çıkartıldığını beyan ederken ifadesinin sonunda davacı ile akrabası A.. E.. in otopark işini davalıdan kiraladıklarını beyan etmiştir.
Davalı tanıkları ise davalı restaurantın müşterileridir.
Dosya içeriğinde mevcut davalı işverenden sadır belgeler, İ.. ile davalı arasındaki otopark işletmeciliğine ilişkin abonelik sözleşmesi, tanıkların çelişkili anlatımlarından davacı ile davalı arasında işçi işveren ilişkisinin bulunduğu anlaşılmakta olup davanın esasına girilerek inceleme yapılması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile taraflar arasında kira ilişkisi bulunduğunun kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.