Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/1984 E. 2014/5836 K. 25.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1984
KARAR NO : 2014/5836
KARAR TARİHİ : 25.02.2014

MAHKEMESİ : MALATYA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/08/2011
NUMARASI : 2010/206-2011/888

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalılardan M.. İ.. AŞ bünyesinde çalışmakta iken 01.03.2010 tarihinde süresiz ücretsiz izne çıkarıldığını, davacının bunun üzerine bölge çalışma müdürlüğüne başvuruda bulunduğunu, davalılardan M.. İ.. AŞ yetkilileri ile davacının yaptığüı görüşmede müvekkiline çalışmış olduğu iş yerinin devredildiği iş başı yapması için çağrılacağının söylendiğini bu şekildeki belirsiz bir cevap verilmesi üzerine davacının iş akdini feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalılar cevaplarında özetle:
Davalılar vekili; davacının, müvekkili davalılardan M.. A..’ne ait iş yerinin konfeksiyon dikim kısmında çalıştığını, 4857 sayılı yasanın 6.maddesinde düzenlenen iş yerinin veya bir bölümünün devri hükümleri çerçevesinde ve mevzuata uygun olarak diğer davalı müvekkil G.. G.. Tekstil San.ve Tic. A.Ş.ne 26/02/2010 tarihli protokol ile satıldığını, 01/03/2010 tarihinde de fiilen devrinin yapıldığını, devrin mevzuata uygun olduğunu ve işçilerin haklarının hiçbir şekilde ihlal edilmediğini, bu hususun bölge çalışma müdürlüğünün raporu ile sabit olduğunu, iş yerinde toplam 462 kişinin çalıştığını, devir işleminin işçilere bildirildiğini, 458 kişinin sorunsuz bir şekilde devir sonrası çalışmaya devam ettiğini ancak davacı ve arkadaşlarının iş yeri devrini bahane ederek iş akitlerini haksız olarak feshettiklerini savunmuş ve davanın reddini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davalı G.. G.. Tekstil San.ve Tic. A.Ş’ne karşı açılan davanın husumetten reddine diğer davalı şirkete karşı açılan davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ç)Temyiz:
Karar süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
D)Gerekçe:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalılardan M.. İ.. AŞ’ne ait iş yerinde çalışmakta iken belirsiz süreli olarak ücretsiz izne çıkarıldığını ve bu nedenle iş akdini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur. Davalılar vekili ise davacının, davalılardan M.. İ..AŞ bünyesinde çalışmakta iken iş yerinin konfeksiyon kısmının diğer davalı şirkete devredildiğini ve devir işlemlerinin tamamlanması amacı ile davacının rızası dahilinde diğer işçilerle birlikte ücretsiz izne çıkarıldığını, davacının iş akdini haksız olarak feshettiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının çalıştığı iş yerinde ücretsiz izin uygulamasının yapıldığı ve düzenli bir çalışmanın söz konusu olmadığı gerekçeleri ile davacı işçi tarafından iş akdinin haklı nedenle feshedildiği kabul edilerek kıdem tazminatı alacağı hüküm altına alınmıştır.
Dosya içerisinde; davacının, 12.02.2010-21.03.2010 tarihleri arasında ücretsiz izne çıkarıldığına ilişkin izin pusulası bulunmakta olup bu izin pusulası davacı imzasını içermektedir İmzanın aidiyeti konusunda itirazında bulunmadığı dikkate alındığında, davacının rızası dahilinde ve belirli bir süre ile ücretsiz izne çıkarıldığı anlaşılmaktadır. Davacının şikayeti üzerine Malatya Bölge Çalışma Müdürlüğü tarafından yapılan inceleme neticesinde; davacının M.. İ.. AŞ’de çalışmakta iken 26.02.2010 tarihli iş yer devri protokolü çerçevesinde G.. G.. Tekstil San.ve Tic. A.Ş’ye tüm hak ve hak edişleri ile birlikte devrolduğu ve devralan şirketçe 05.03.2010 tarihi itibari ile sigorta girişinin yapıldığı, idari yönden yapılacak bir işlemin bulunmadığı bildirilmiştir. Davalı M.. İ.. AŞ tarafından davacının işten çıkış tarihi 04.03.2010, işten çıkış kodu ise kod 34 yani iş yeri devri olarak kuruma bildirilmiş olup diğer davalı G.. G.. Tekstil San.ve Tic. A.Ş tarafından ise davacının ertesi gün yani 05.03.2010 tarihinde sigorta girişi yapılmıştır.
Tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, davalı M.. İ.. AŞ tarafından iş yerinin bir bölümünün diğer davalı şirkete devredildiği bu devir kapsamında iş yeri çalışanlarının devir işlemleri tamamlanana kadar belirli bir süre ile ve muvafakatları alınarak ücretsiz izne çıkarıldıkları anlaşılmaktadır.
Iş yeri devrinin başlı başına iş akdini sonlandıran bir hukuki işlem olmadığı gibi işçiye de iş akdini haklı nedenle fesih imkanı vermediği dikkate alınmaksızın, kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Açıklanan sebepler ile temyiz edilen kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.