Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/19220 E. 2015/30732 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19220
KARAR NO : 2015/30732
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/04/2014
NUMARASI : 2009/327-2014/187

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya teknik eleman olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, işsizlik sigortası ödeneği, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının düzenli ve sürekli bir çalışması olmadığını, ihtiyaç olduğunda çalıştırıldığını, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız şikelde fesh edildiği bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca davacının hak ettiği işçilik alacaklarının ödendiği hususunun da ispat edilemediği, ücret ve yıllık izin ücreti alacağı olduğu diğer istemlerin ise reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin davalı işyerinden aldığı son aylık ücret seviyesi ile ilgili çekişme bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda emsal ücret araştırmasına dair yazı cevapları dikkate alınarak davacının en son net 3.000,00 TL ücretle çalıştığı kabul edilmiştir.
Dairemizde aynı gün incelenen ve aynı işyerinde davacı ile aynı işi yaptığı anlaşılan Kerim Tuncer’in davalı işverene karşı İstanbul 1. İş Mahkemesinde açtığı 2009/328 E. 2014/188 K. Sayılı davada yerel Mahkemece verilen karar ücretin 1.500,00 TL olması yönünde bozulmuştur. Somut olayda da davacı, dava dilekçesinde işyerinden aldığı son ücrete dair bir açıklamada bulunmadığı gibi, ücretin net 3.000,00 TL. olduğuna dair delil de ibraz etmemiştir. Buna göre davacı ile aynı işyerinde aynı işi yapan işçi açısından kabul edilen ücret seviyesi göz önüne alınarak davacının en son net 1.500,00 TL. ücretle çalıştığının kabulü ile sonucuna göre hüküm kurulması için kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.