YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18858
KARAR NO : 2014/34458
KARAR TARİHİ : 18.11.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 16. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2014
NUMARASI : 2013/355-2014/187
DAVA : Davacı, Ç.. B.. İş Teftiş Kurulu Başkanlığı’nda görevli iş müfettişleri tarafından işçilerin şikayeti üzerine işyerinde yapılan denetimler sonucunda tanzim olunan 20-21/03/2012 tarih ve 22 sayılı rapor ve ekindeki tutanakların usulüne uygun olarak düzenlenmediklerini ileri sürerek, bahsi geçen rapor ve tutanaklarda yer alan işçi alacaklarının var olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Yerel mahkeme;
“1-Davacının kabulü ile,
2-T.C. Ç.. B.. İş Teftiş Kurulu Başkanlığınca düzenlenen20-21/03/2012 tarih 22 sayılı rapor ile 15/03/2012 tarihli tutanağın bağlayıcılığının bulunmadığının tespitine.”şeklinde karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, Ç.. B.. İş Teftiş Kurulu Başkanlığı’nda görevli iş müfettişleri tarafından işçilerin şikayeti üzerine işyerinde yapılan denetimler sonucunda tanzim olunan 20-21/03/2012 tarih ve 22 sayılı rapor ve ekindeki tutanakların usulüne uygun olarak düzenlenmediklerini ileri sürerek, bahsi geçen rapor ve tutanaklarda yer alan işçi alacaklarının var olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü, davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalı ise, rapor ve tutanakların usulüne uygun olarak tanzim edildiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak;
“1-Davanın KABULÜ İLE,
2-Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığınca düzenlenen 20-21/03/2012 tarih 22 sayılı rapor ile 15/03/2012 tarihli tutanağın bağlayıcılığının bulunmadığının Tespitine,” şeklinde karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıda gösterilen bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda davacı, Ç.. B.. İş Teftiş Kurulu Başkanlığı’nda görevli iş müfettişleri tarafından işçilerin şikayeti üzerine işyerinde yapılan denetimler sonucunda tanzim olunan 20-21/03/2012 tarih ve 22 sayılı rapor ve ekindeki tutanakların usulüne uygun olarak düzenlenmediklerini ileri sürerek, bahsi geçen rapor ve tutanaklarda yer alan işçi alacaklarının var olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiş ve davalı olarak hem Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü’nü hem de Ç.. B..’nı göstermiştir.
Dosyanın incelenmesinde davaya konu rapor ve tutanakların, Ç.. B.. İş Teftiş Kurulu Başkanlığı’nda görevli iş müfettişleri tarafından tanzim edildiği açıkça anlaşılmıştır.
Davada davalı olarak gösterilen Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü, Ç.. B..’nın ilgili kuruluşu olup, özel hukuk hükümlerine tabi, tüzel kişiliği haiz, idari ve mali bakımdan özerk bir kamu kuruluşudur. Davaya konu rapor ve tutanaklar bu davalı kurum tarafından tanzim edilmemiştir. Dolayısıyla Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü’nün bu davada davalı olarak gösterilmesi ve yargılama sonunda bu davalı hakkında da kabul kararı verilmesi hatalıdır. Bu davalı hakkında açılan davanın husumetten reddedilmesi gerekir.
3- Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak;
“1-Davanın KABULÜ İLE,
2-Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığınca düzenlenen 20-21/03/2012 tarih 22 sayılı rapor ile 15/03/2012 tarihli tutanağın bağlayıcılığının bulunmadığının Tespitine,” şeklinde karar verilmiş ise de bu şekilde karar verilmesi usule uygun değildir. Mahkemece, davaya konu rapor ve tutanakların iptaline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.