YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18232
KARAR NO : 2014/33625
KARAR TARİHİ : 11.11.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 14. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2014
NUMARASI : 2012/77-2014/180
DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
İş sözleşmesinin geçerli neden olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren, davacının işvereni zarara uğratması nedeniyle haklı nedenle sona erdirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davalı işveren tarafından yapılan feshin geçerli nedene dayandığı belirtilterek davanın reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir”. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli (veya haklı) olduğunu kanıtlayacaktır. Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması bu yöndedir. (04.04.2008 gün ve 2007/29752 Esas, 2008/7448 Karar sayılı ilamımız).
İşçi fesihte sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli olmadığı iddiasında bulunacaktır. İspat yükü ise işverendedir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi durumunda, bu iddiasını ispatla yükümlüdür (m. 20/f.2). İşçinin feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi ve bunu ispatlaması, işverenin geçerli fesihle ispat yükünü ortadan kaldırmaz. (Dairemizin 01.12.2008 gün ve 2008/6294 Esas, 2008/32601 Karar sayılı ilamı).
Gerek işverenin geçerli sebebin varlığı gerekse işverenin gösterdiği sebep dışında bir sebeple dayandığı ileri sürülmesi durumunda bu vakıalar bir hukuki işlem olmadığından takdiri delillerle ispatı mümkündür.
Dosya içeriğine davacını çalıştığı mağazada yapılan stok sayımı neticesinde stokda yer alması gereken miktardan 288 ürünün eksik olduğu tespit edilmesi üzerine bu ürünlerin bedeli davacı ile birlikte sorumlu olan diğer iki çalışandan talep edilmiştir. Davacı işçinin bunu ödememesi üzerine iş sözleşmesi işverence doğruluk ve bağlılığa uymayan davranış nedeniyle feshedilmiştir. Davacının çalıştığı mağazanın büyük ölçekli olup dört giriş kapısı bulunduğu ve güvenlik çalıştırılmadığı sabittir. Yine dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacının bu mağazada çalışmaya başlamadan önceki dönemde de ürünlerde eksilme olduğu sabittir. İşyerindeki ürünlerin eksilmesinde işçiye atfedilecek bir kusur bulunmamaktadır. Somut uyuşmazlıkta ispat yükü kendisinde olan davalı işveren davacı işçinin iş sözleşmesini
geçerli veya haklı nedenle feshettiğini kanıtlayamamıştır. Davanın kabulü yerine yazılı şekilde reddi hatalıdır
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Peşin alınan 21,15 TL karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 4,05 TL karar ve ilam harcının davalıdam alınmasına,
6. Davacının yapmış olduğu 695.60 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500- TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine,
Kesin olarak 11.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.