Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/17463 E. 2015/27065 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17463
KARAR NO : 2015/27065
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalı şirketin Rusya’daki şantiyelerinde kalıpçı formeni olarak en son ücreti aylık fiks net 2.200,00 USD ve ayrıca üç öğün yemek ve yatmak için tahsis edilen koğuştan yararlanarak çalıştığını, bu çalışmasının davalı tarafından sona erdirildiğini beyanla, ödenmeyen ihbar-kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, bayram genel tatili alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, alacakların 5 yıllık zaman aşımına tabi olduğunu, davacının müvekkili şirkette belli dönemler halinde en son 3,00 USD/saat ücret karşılığında çalıştığını, fazla mesai, hafta tatili, bayram-genel tatil ücreti talep hakkı olamayacağını, davacının yıllık izinlerini kullandığını ve kullanmadığı izinlerinin de bordrolarla tahakkuk ettirilerek davacının banka hesabına ödendiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalının bildirdiği saat ücretiyle çalıştığı gerekçesiyle bilirkişi raporunun ilgili seçeneğine göre hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatı ile genel tatil ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasındaki temel uyuşmazlık, davacının temel ücretinin tespiti ile işverence ödenen ücret içinde fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının yer alıp almadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacı işçi, son ücretinin 2.200,00 USD olduğunu ileri sürmüş, davalı işveren son olarak 3,00 USD saat ücreti ile aylık 720,00 USD ücret aldığını savunmuştur.
Mahkemece ücret araştırması yapılmış ve yurt içinde kalıpçı formeninin alabileceği ücretin 2.200,00 TL – 2.400,00 TL arasında olabileceği bildirilmiş, yurtdışında ödenen ücretlerle ilgili bilgi olmadığı bildirilmiştir.
Dosya içinde yer alan ücret bordroları imzasız olup, aylık normal çalışma, fazla çalışma ve hafta tatili çalışmalarını da içerir şekilde düzenlenmiştir. Davacı işçiye sözü edilen bordrolar karşılığında daha önceleri 2,40 USD üzerinde ödeme yapılırken son dönemlerde 3,00 USD karşılığı değişen rakamlarda ödemeler yapılmıştır. Bazı aylarda normal mesai süresi azaltılmış ve karşılığında fazla çalışma ile tatil mesaisi süreleri arttırılarak bordrolar düzenlenmiştir. Böyle olunca davacı işçiye esasen aylık olarak yabancı paralar üzerinden temel ücret ödendiği ancak imzasız bordrolarla fazla çalışma ile hafta tatili ücreti ücretleri de gösterilmek suretiyle tahakkuka gidildiği anlaşılmaktadır. Başka bir anlatımla, bordrolarda yer alan toplam ödeme tutarları sadece temel ücreti ilgilendirmektedir. Bu durumda davacının ücreti bordrolara göre belirlenmeli ve dosyada yer alan ödeme belgelerinin ortalaması alınarak dönem ücretleri tespit olunmalıdır. Fazla çalışma ile tatil ücretleri ödemelerinin bordrolar içinde yer almadığı kabul edilerek gerekirse bilirkişiden yeniden hesap raporu alınarak davaya konu tazminat ve alacaklar belirlenmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.