Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/17215 E. 2015/27063 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17215
KARAR NO : 2015/27063
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ile bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, 10.10.1989 tarihinden itibaren davalı şirketin …. ve ….’daki şantiyelerinde elektrik formeni olarak en son ücreti aylık fiks net1.900.00 USD ve ayrıca üç öğün yemek ve yatmak için tahsis edilen koğuştan yararlanarak çalıştığını, bu çalışmasının 10.6.2008 tarihinde davalı tarafından sona erdirildiğini, şantiye işlerinin bitimi nedeniyle kısa süreli ücretsiz izinli olarak yurda gönderilmiş ise de, müvekkilinin davalının kendisini çağırmasını beklediğinden hizmet akdinin aralıksız devam ettiğini, son olarak çalıştığı şantiyeden de iş bitimi nedeni ile gönderilip yeniden çağrılmadığını beyanla , ödenmeyen ihbar-kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, bayram genel tatili alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, talep konusu alacakların 5 yıllık zaman aşımına tabi olduğunu , davacının müvekkili şirkette 9.10.1989- 12.6.2008 tarihleri arasında belli dönemler halinde en son 4.45.$./saat ücret karşılığında çalıştığını, davacının çalışmasının sürekli ve kesintisiz olmayıp inşaat işlerinin yapısı gereği belirli dönemler halinde olduğunu, davacının 16.6.2008 günlü dilekçesi ile “kişisel sorunlar ve babasının rahatsızlığı” gerekçesi ile işten kendi isteği ile ayrıldığını, bordrolar ve cari hesap kartlarının birbirleri ile uyumlu olup, davacının fiks (sabit) ücretle çalıştığı iddiasının yerinde olmadığını, davacının aylık ücretleri incelendiğinde farklılık görülmekte ise de, bu farklılığın davacının fazla mesai ve genel tatil ücretlerinin maaşına eklenerek ödenmesinden kaynaklandığını, fazla mesai, hafta tatili, bayram-genel tatil ücreti talep hakkı olamayacağını, davacının yıllık izinlerini kullandığını ve kullanmadığı izinlerinin de bordrolarla tahakkuk ettirilerek davacının banka hesabına ödendiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalının bildirdiği saat ücretiyle çalıştığı gerekçesiyle bilirkişi raporunun ilgili seçeneğine göre hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatı ile genel tatil ücretlerinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı işçi, davalı şirketin yurt dışındaki şantiyelerinde elektrik formeni olarak çalıştığını en son 1.900,00 USD ücret aldığını, belirterek davaya konu tazminatlarla işçilik alacaklarını talep etmiştir.
Davalı işveren son ücretin 4.45 USD/saat olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, davacının savunmada geçen saat ücreti ile çalıştığı gerekçesiyle bilirkişi raporunun ilgili seçeneğine göre davaya konu tazminat ile genel tatil ücreti isteklerinin kısmen kabulüne karar verilmiş, fazla çalışma ile hafta tatili ücreti istekleri reddedilmiştir.
Dosya içinde yer alan ücret bordroları imzasız olup, aylık normal çalışma, fazla çalışma ve hafta tatili çalışmalarını da içerir şekilde düzenlenmiştir. Davacı işçiye sözü edilen bordrolar karşılığında banka hesabına son dönemlerde aylık 1.815 USD ödeme yapılmıştır. Bazı aylarda normal mesai süresi azaltılmış ve karşılığında fazla çalışma süreleri arttırılarak her defasında aynı rakama ulaşılmıştır. Böyle olunca davacı işçiye esasen aylık 1.815,00 USD temel ücret ödendiği ancak imzasız bordrolarla fazla çalışma ile hafta tatili ücreti ücretlerini de içerecek şekilde tahakkuka gidildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının ücreti bordro ve cari hesap kartından anlaşıldığı üzere 1.815, 00 USD olarak kabul edilmeli ve fazla çalışma ile hafta tatili ücretleri ödemelerinin bordrolar içinde yer almadığı kabul edilmelidir.
Mahkemece, bilirkişi raporunda davacının ücretini 1.815,00 USD olarak esas alan seçenek bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.