Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/17095 E. 2015/31096 K. 03.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17095
KARAR NO : 2015/31096
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde işçi olarak çalıştığını, davacı çalışmakta iken mesleki astım hastalığına maruz kaldığını, bu hastalığı nedeniyle işyerine birçok defa görevinin değiştirilmesi gerektiğini söylediğini, ayrıca davacının, çalıştığı kanepe biriminde sürekli ağır kanepeleri kaldırdığından dolayı varikosel hastalığına maruz kaldığını, ağır yük taşıyamadığından işyerindeki görevinin değiştirilmesi gerektiğini söylediğini, davacının bu şikayet ve rahatsızlıklarını işyerindeki birim şefine bildirmesine rağmen birim şefi tarafından davacıya “Görev değişikliği yapamam, yeterli personel yok, ben seni istediğim görevde çalıştırırım” denildiğini, davacının işyerindeki görev yeri değiştirilmediğinden mesleki rahatsızlığı nedeniyle ve ağır yük taşımaya devam ettiğinden dolayı ağrıları arttığından 28.08.2012 tarihinde yazılı başvuru yaparak işten ayrılmak istediğini belirterek tazminatlarının ödenmesini istediğini, ancak davacının bu başvurusuna karşın davalı işyerinin müvekkiline “Hastalığının burada olduğuna inanmıyoruz, bir daha işe gelme, seni işten atıyoruz, git hakkını hukuki yollardan ara” denilerek davacının tazminatları ödenmeksizin iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, davacının davalı işverene ait işyerinde 2007 yılı Nisan ayından bu güne kadar 5,5 yılı aşkın süredir çalıştığını, net ücretinin 916,36 TL olduğunu, davacının işin niteliği gereği genelde 08.00-19.00, 19.30 arası çalıştığını, mobilya sektöründe çalıştığından bu sektörde özellikle Mayıs ve Eylül ayları döneminde davacının haftanın her günü 08.00-21.00, 22.00’a kadar fazla mesai yaptığını, fazla mesai ücreti ödenmediğini, çalıştığı süre içinde yıllık iznini kullanmadığını iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ve fazla mesai ücreti alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının Kanepe Montaj Bölümünde çalıştığını, Temmuz 2012 sonunda İnsan Kaynaklarına gelerek işten ayrılmak istediğini ve Ağustos sonunda işten ayrılacağını söylediğini, İnsan kaynaklarının davacının ayrılma istediği yönündeki beyanı nedeni ile çıkış evraklarını ve hesaplamalarını yaptığını, evrakları imzaya hazır hale getirdiğini, ancak davacının bu süre içinde büyük olasılıkla başka kişilerden akıl alması neticesi bana tazminatımı da vereceksiniz şeklinde beyanda bulunduğunu, arkasından da 28.02.2012 tarihli iş akdini sağlık nedenlerinden dolayı feshettiğini bildirerek işten ayrıldığını, işten ayrılma ile ilgili dilekçesinde sağlık nedenleri olarak varikosel ameliyatı ve nefes darlığının gösterildiğini, daha önce bu iki rahatsızlığı ile ilgili hastaneden evrak getirdiğini, ancak davacının müvekkili yanında yaklaşık 5 yıldan beri çalıştığını, bu 5 yıllık süre içinde kanepe bölümünde montaj kısmının çeşitli bölümlerinde çalıştığını, ancak ağır kaldırma işi olarak düşünülebilen nakliyat ve ambar bölümünde çalışamadığını, çalıştığı bölümler kısaca izah edilirse, kanepe iskeletine vida ve somun kullanarak makas montelemesi, kanepe kumaş giydirimi yapılması, zımba tabancası ile sünger uygulaması yapılması gibi ustalıkla ilgili işler olduğunu, fabrika otomasyon sistemli olduğundan kanepelerin motorlu bant üzerinde hareket ettiğini, herhangi ağır bedensel işin davacı için söz konusu olmadığını, varikosel hastalığının kalıtsal da olduğu gibi, davalı işyerinde çalışmasından daha önce de var olmasının mümkün olduğunu, bu nedenle bu durumunu sağlık nedeni imiş gibi göstermesinin kötü niyetli bir davranış olduğunu, fabrikada nefes darlığı ya da astımı tetikleyecek bir çalışma olmadığını, davacının istifa ettiğini, rahatsızlığının meslek hastalığı olmadığını, 5 yıllık sürede toplam 86 gün izin kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının kanepe montaj bölümünde çalıştığı ve bu bölümde tutkal ile yapılan işlemlerin bulunduğu, davacının ilaç ve sprey kullandığı dönemde kanepe döşemelerinden çıkan tozlar ve yapıştırılan tutkallar nedeniyle solunum problemi yaşadığı, davacının tanık anlatımlarına göre bölüm değişiklikleri yapılmasına rağmen davacının işyerindeki bally kokusundan rahatsızlığının devam ettiği hususunun belirlendiği ve davacı işçinin İş Kanununun 24/1-a maddesi gereği sağlık sebepleri nedeniyle iş akdini feshetmesinin haklı sebebe dayandığı kabul edilerek davanın kısmen kabulü ile kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline, fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre taraf vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi, fazla çalışma yaptığını dinlenen tanık beyanları ile ispat etmiş olup, teknik bilirkişinin de bu doğrultuda hesaplama yaptığı göz önünde bulundurularak yapılan hesaplama doğrultusunda fazla çalışma ücreti alacağı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken, reddi hatalıdır.
3-Dosya kapsamına ve mahkeme kabulüne göre, davacının iş akdini İş Kanununun 24/1-a maddesine istinaden kendisinin feshettiğinin anlaşılmasına göre, ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalıdır.
4-Dosyada bulunan yıllık ücretli izin kartı davacıya gösterilerek, diyecekleri sorulup, hesaplanan yıllık izin süresinden mahsup edilmesinin gerekip gerekmediğinin değerlendirilmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.