YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15713
KARAR NO : 2015/27060
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili 12/06/2012 tarihli dava dilekçesi ile müvekkilinin davalıya ait …’ daki inşaat işyerlerinde 13/08/1991 ‘ de çalışmaya başladığını, şantiye işyerinin bitmesi üzerine kısa süreli ücretsiz izin ile yurda gönderilen müvekkilinin, işverenin çağırması üzerine yeniden işbaşı yaptığını, ancak son olarak 31/07/2009 ‘ da ücretsiz izne gönderildiği halde bir daha çağırılmayarak iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, aylık net 1.400,00 USD ücret aldığını, üç öğün yemek ile barınma imkanından yararlandığını, ihbar ve kıdem tazminatının ödendiğini, iki haftada bir gün dinlenmek suretiyle , dini bayramların ilk günü dışındaki genel tatillerde dahil haftada 7 gün 07-19 saatlerinde çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını iddia ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsili ile yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının müvekkilinin … ‘ daki fark şantiyelerinde 13/08/1991 – 30/11/1992 , 15/03/1993 – 25/10/1994 , 07/04/1995 – 31/08/1995 , 16/05/1997 – 22/06/1998 , 01/04/2002 – 17/11/2002 , 09/02/2005 – 14/10/2005, 07/12/2007 – 16/09/2008 tarihlerinde fasılalı olarak çalıştığını, son görev yerinde projenin tamamlanarak belirli süreli iş sözleşmesinin sona ermesi ve davacının da istifa ile iş sözleşmesinin sonlandırıldığını, aylık 1.400 USD maktu ücret almadığını, son işyerinde 3,56 USD / saat ücret aldığını, iddiası fazla mesai, hafta ve genel tatil ücretlerinin ödendiğini, bordrolarda aylar itibariyle ödenen ücretin değişkenlik göstermesinin bu ek ödemelerden kaynaklandığını, bordrolar çekincesiz kabul etmesi nedeniyle daha fazla çalıştığını ancak yazılı delillerle ispat edilebileceğini, iş sözleşmesi belirli sürenin dolması ile sona erdiğinden tazminat talep hakkı olmayacağını, fasılalı çalışmaların birleştirilemeyeceğini, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını beyan ile davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının saat ücretiyle çalıştığı her ay belirlenen aynı saatler arası çalışılmasının mümkün olabileceği; dolayısıyla birbirine yakın tutarda fazla mesai ücreti tahakkuk edebileceği gerekçesiyle, bilirkişi raporunun ikinci seçeneğine göre hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretinin kabulüne diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi ile davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi, davalı şirketin …’daki şantiyelerinde ekip başı kalıp ustası olarak çalıştığını en son 1.400,00 USD ücret aldığını, fazla çalışma ücreti ödenmediğini belirterek davaya konu tazminat ve işçilik alacaklarını talep etmiştir.
Davalı işveren son ücretin 3,56 USD/saat olduğunu ve fazla çalışmaların bu ücrete eklenerek ödendiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının savunmada geçen saat ücreti ile çalıştığı ve bordrolarda fazla çalışma ile hafta tatili ücreti tahakkuku yer aldığı gerekçesiyle sözü edilen isteklerin reddine karar verilmiştir.
Dosya içinde yer alan ücret bordrolarının incelenmesinden, aylık normal çalışma saatleri ile fazla çalışma ve hafta tatili ücretleri tahakkukların yaklaşık 1.400,00 USD olarak gerçekleştiği ve davacının banka hesabına yatırıldığı anlaşılmaktadır. Ücret bordroları davacının imzasını içermemekte olup saat ücreti 3,56 USD ile çarpılmış ancak aynı bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkukları da yer alarak her defasında yaklaşık 1.400,00 USD miktarı gösterilmiştir. Aylık saat ücretinin azaltıldığı aylarda fazla çalışma saati çoğaltılmak suretiyle tüm bordrolarda davacı işçinin temel ücreti rakamına ulaşılmıştır. Davalı işverence fazla çalışma ücreti ve hafta tatili ücreti adı altında çeşitli tahakkuklar yapılmış olmasına rağmen, gerçekte davacı işçiye yapılan toplam ödeme sadece temel ücretini kapsamaktadır. Bu durumda davacıya ödenen miktar içinde fazla çalışma ücretleri ile hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin yer aldığının kabulü doğru olmaz. Davacının ücreti 1.400,00 USD olarak kabul edilmeli ve sözü edilen ücrete göre davaya konu işçilik alacakları hesaplanmalıdır. Yıllık izin ücreti bakımından mahkemece 80 gün üzerinden hesaplama yapılması yerinde ise de gerçek ücrete göre belirlenecek miktar üzerinden talep doğrultusunda karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.