Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/14840 E. 2015/27541 K. 06.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14840
KARAR NO : 2015/27541
KARAR TARİHİ : 06.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, asgari geçim indirimi, ücret, fazla çalışma, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalılardan İstanbul Üniversitesi Rektörlüğü avukatı tarafından duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 06.10.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına kimse gelmedi. Davalılardan … adına Avukat … geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, asgari geçim indirimi, izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Doğuş, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı İstanbul Üniversitesi; davacının işvereni olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, davacının çalıştığı son altı ayda ödenmemiş asgari geçim indirimi alacağı ile yıllık izin alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının izin alacağı hesaplanırken net ücretin üzerine yol yardımı ve asgari geçim indirimi eklenerek bulunan ücret üzerinden hesaplama yapılmıştır. Yıllık ücretli izin alacağı çıplak net ücret üzerinden hesaplanması gerekir. Dosya içindeki ücret bordrolarına göre davacının net ücreti 960,14 TL’dir. Davacının yıllık izin alacağı bu miktarın brütü üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır.
3-Davacı son çalıştığı 6 aylık dönemde asgari geçim indirimi alacağını alamadığını ileri sürmüştür. Davacının son alt işveren Doğuş firmasında çalıştığı döneme ait 4 aylık bordrolarda asgari geçim indirimi tahakkuku bulunmakta olup banka kayıtları ile de uyumludur. Yine davacının 2011/Kasım-Aralık bordroları imzasız ise de asgari geçim indirimi tahakkuku vardır. Davacı vekili tarafından uyap ortamında dosyaya gönderilen beyan dilekçesinde son 6 aylık döneme ait olan ücretlerinin tam olarak aldığını açıkça kabul etmiştir. Bu durumda davacının asgari geçim indirimi alacağının reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
4-Davalı İstanbul Üniversitesi, 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanunun 56/b ve 492 sayılı Harçlar Kanunun 13/j maddesi gereğince harçtan muaf olduğu halde, yargılama gideri içerisine harç katılarak aleyhine harca hükmedilmesi hatalıdır.
5-Yürülükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesinin 12. maddesine göre davada reddedilen miktar üzerinden davalılar lehine nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
6-Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 06.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.