Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/14476 E. 2015/27295 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14476
KARAR NO : 2015/27295
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde deri mamülü imalaatı işinde usta makineci olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işi bırakıp başka işyerinde çalışmaya başladığını, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmaksızın tek taraflı olarak feshedilmesi nedeniyle davacı işçinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına da hak kazandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalı işyerinde fazla çalışma yaptığı gibi genel tatillerde de çalıştığını ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise davacı iddialarının doğru olmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarından …’ın beyanlarına göre davacının fazla çalışma yaptığı ve bır kısım genel tatillerde çalıştığı kabul edilip buna göre hesaplama yapılmıştır.
Söz konusu alacakların varlığını ispatlama yükü davacı da olup davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Kural olarak tanıklar kendi çalıştıkları sürelerde işyerindeki çalışma düzenini bileceğinden tanıkların ifadelerine işe giriş ve çıkış tarihleri dikkate alınarak değer verilmelidir. Mahkemece bu hususun gözden kaçırılması hatalıdır.
3- Davacı davalı işyerinde hak kazandığı asgari geçim indirimi alacaklarının ödenmediğini ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise davacının alacağı olmadığını savunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hak kazandığı asgari geçim indirimi alacaklarının ödendiğinin kanıtlanmadığı gerekçesi ile alacak hesaplanmış ise de, dosyada mevcut bir kısım imzalı bordrolarda asgari geçim indirimi tahakkuku olduğu görülmüştür. Mahkemece bu bordrolar değerlendirilmeden bu alacağa hükmedilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.