Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/14287 E. 2014/39490 K. 22.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14287
KARAR NO : 2014/39490
KARAR TARİHİ : 22.12.2014

MAHKEMESİ : KOCAELİ 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/03/2014
NUMARASI : 2013/168-2014/76

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan T.. İnşaat İç Ve Dış Ticaret Ve Sanayi Ltd Şti avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili beyan ve dilekçelerinde özetle; müvekkilinin davalı T.. İnş. İç Ve Dış Ticaret Ve Sanayi Ltd. Şti.’nin üst işveren, B.. End.ve Çevre Teknolojileri İnş Ç.. Konsrüksiyon Makina San ve Tic. Ltd. Şti.’nin alt işveren olduğu çelik konstrüksiyon işinde çalıştığını, Aralık 2012 aylarına ait ücretlerini alamadığı için işi bıraktığını, davacının bu süre içinde 08:00-17:00 saatleri arasında çalışması gerekirken hemen her gün fazla mesai yapıldığını, iki haftada bir hafta tatili yapılıp diğer zamanlarda haftanın 7 günü çalışıldığını, davacının çelik imalat yardımcısı olarak çalıştığını, net maaşının 800 TL olduğunu, davalının davacıya mesai ve ücretlerini ödemediğini beyanla fazlaya ilişkin istem ve dava haklarını saklı tutmak kaydı ile iş akdinin feshinden itibaren en yüksek mevduat faizi ile birlikte 5000 TL ücret alacağı, 250 TL fazla mesai ücret alacağı, 100 TL asgari geçim indirimi ücreti alacağı olmak üzere toplam 850 TL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.. İnş. İç Ve Dış Ticaret Ve Sanayi Ltd. Şti. vekili beyan ve dilekçelerinde özetle; ücret alacağı konusunda kısmi dava açılamayacağını, davacı tarafın delillerini detaylı ve hangi olayın delili olacak şekilde bildirmediğini, bu nedenle davanın öncelikle usulden reddini talep ettiğini, davacının çalıştığı firma ile müvekkili firma arasında alt-üst işveren ilişkisi olmadığını, davacının işverenine verilen işin 7 aylık sürede bittiğini ve fatura karşılığı bedelinin ödendiğini, davacının doğrudan kendi işverenine sigortalı olduğunu, davacının davaya konu ettiği dönemde düzenli olarak müvekkili şirketlerinde çalıştığı iddiasının gerçek dışı olduğunu, davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, davacının müvekkili şirket çalışanı olmadığından ellerinde davacının çalışma şartları ile ilgili hiçbir kaydın ve belgenin olmadığını, müvekkili iş yerinde yapılan işin niteliği gereği fazla çalışma yapılmasının fiilen mümkün olmadığını, asgari geçim indirimi’nin ise ayrıca talep edilmesinin mümkün olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalı B.. End. ve Çevre Teknolojileri İnş Ç.. Konsrüksiyon Makina San ve Tic. Ltd. Şti. usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen davaya cevap vermemiş, duruşmaları takip etmemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılardan T.. İnşaat İç Ve Dış Ticaret Ve Sanayi Ltd Şti yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı T.. İnşaat İç Ve Dış Ticaret Ve Sanayi ve Ltd Şirketi vekili tarafından temyiz dilekçesi ekinde bir kısım ödeme belgeleri ibraz edilmiş olup, Dairimizi uygulamaları ve Hukuk Genel Kurulu’nun yerleşik kararları doğrultusunda ödeme itirazı yargılamanın her aşamasında ileri sürülebileceğinden, bu belgelerden banka ödeme kayıtlarının varlığı ilgili bankadan sorularak asılları getirtilip davacının bu konudaki beyanları da alındıktan sonra dosyadaki diğer tüm deliller ile birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması için kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.