YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14066
KARAR NO : 2015/27172
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve resmi tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; 17.01.2005 tarihinde ….. Genel Müdürlüğü’nde muhasebe şefi olarak işe başladığını, 22.05.2011 tarihine kadar aralıksız ve ihtilafsız olarak burada 6 yıl çalıştığını, davacının aylık 1.200,00 TL net maaş aldığını, davacıya işçilik alacaklarının ödeneceği vaadiyle kandırarak istifa dilekçesi imzalatıldığını ve işten çıkartıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı …..; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının 22.05.2011 tarihinde başka bir iş bulduğunu ve kendi isteği ile işten ayrılmak istediğini belirterek istifa dilekçesi verip işten ayrıldığını, işten ayrılma talebi ile ilgili çıkış mülakat formunda yeni bir iş bulduğunu belirttiğini, işverenden hiçbir şekil ve nam altında bir alacağının kalmadığını belirterek işvereni ibra ettiğini, davacının son aldığı ücretin brüt 797,00 TL olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ….’ye usulüne uygun tebligat yapılmış, davaya cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, iş akdini 22/05/2011 tarihli istifa dilekçesi ile sona erdirmiş, istifa dilekçesinde haklı bir neden ileri sürmemiştir. Dava, istifadan yaklaşık 1,5 yıl sonra açılmış olup dava dilekçesinde iddia edilen hususlar, soyut istifayı haklı kılmaya yöneliktir. Davacı istifa ettiğinin ertesi günü yeni bir işe girmiş, bu durum tanık beyanları ve hizmet döküm cetveliyle de ispatlanmıştır. Ayrıca istifa dilekçesinin irade fesadı ile alındığı iddia ve ispat edilememiştir. Bu nedenle sebepsiz istifa dilekçesine değer verilerek kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
3- Davacı, dava dilekçesinde hafta içi 08.30-18.30 saatleri arasında, cumartesi günü de 8.30-15.30 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur. Davacı tanıkları da davacının haftada 3 gün 1’er saat fazla mesai yaptığını beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda yapılan fazla mesai hesaplamasında, davacının dava dilekçesindeki çalışma saatlerine davacı tanıklarının haftada 3 gün 1’er saat fazla mesai yaptığı beyanları da eklenerek hesap yapılıp hüküm altına alınması, HUMK. nun 74. (HMK. 26) maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırıdır.
Davacının fazla mesai talebi ücreti dava dilekçesindeki saatler esas alınarak hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır.
4- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.