Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/13607 E. 2014/30910 K. 24.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13607
KARAR NO : 2014/30910
KARAR TARİHİ : 24.10.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2012/444-2013/745

DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı davalı şirkette 2003 yılı Ekim ayından itibaren Barmen olarak görev yaptığını, son ücretinin 1.660,00.-TL olduğunu, çalıştığı yerde 80 kg ağırlığındaki avizenin Mayıs 2011’de üzerine düştüğünü, bundan dolayı herhangi bir talepte bulunmadığını; 09.06.2012 tarihinde mesai saatlerinin içinde işyerinde alkol aldığı gerekçesi ile tutanak tutulduğunu, gerçeğe dayanmayan bu tutanağa dayanarak 12.06.2012 tarihinde iş sözleşmesinin haksız ve geçerli bir neden olmadan feshedildiğini iddia etmiş, işe iadesine ve kanundan kaynaklanan alacak ve tazminatlarının kendisine ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 17.11.2003-12.06.2012 tarihleri arasında davalı yanında Barmen olarak görev yaptığını, 09.06.2012 tarihinde mesai saatleri içinde sarhoş olması sebebi ile iş sözleşmesinin 12.06.2012 tarihinde 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 25/II maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, davacının geçmiş tarihlerde de aynı sebeple yazılı ihtar aldığını, 11.06.2012 tarihinde yazıl savunma talep edildiğini, söz konusu yazılı savunmaya itibar edilmesinin mümkün olmadığını savunmuş ve davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece feshin geçerli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Somut olayda, barmen olarak çalışan davacının iş sözleşmesi 09.06.2012 günü çalıştığı sırada sarhoş olduğu, konuşma güçlüğü çektiği, bu durumu nedeniyle evine gönderildiği daha önce de benzeri davranışları nedeniyle ihtar aldığı belirtilerek 4857 sayılı İş Kanunu m.25/II-d uyarınca feshedilmiştir.
Mahkemece davacıya son eylemi nedeniyle ihtar verilmişse de önceki eylemleri de değerlendirildiğinde işverenin davacıyla çalışma ilişkisini devam ettirmesinin beklenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkemece de kabul edildiği üzere son olayıyla ilgili davacıya yine ihtar verilmiştir. İhtar verilen son olayın feshe gerekçe yapılması aynı eylem nedeniyle ikinci ceza verilmesi anlamına gelecektir. Feshin bu tür durumlarda geçerli kabul edilmesi için son olayla ilgili fesih dışında herhangi bir disiplin yaptırımının uygulanmamış olması gerekir. Bu nedenle feshin geçersiz olduğunun kabulü gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yaptığı 215.30 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine,
Kesin olarak oybirliği ile 24.10.2014 tarihinde karar verildi.