YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13551
KARAR NO : 2015/27322
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkette 10.03.2005 – 05.07.2010 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, en son 05.07.2010 tarihinde şirket sahibi tarafından kamyona çıkıp 8-9 ton pirinç yüklemesinin söylendiğini, kendisinin şoför olduğunu, hamal olmadığını, yükleme işinde çalışmadığını beyan ettiğini, bunun üzerine şirket sahibi tarafından işten çıkarıldığını, muhasebeye gitmesi ve çıkışını almasının söylendiğini, davalı şirkete ait kamyonlarda sürekli uzun yol şoförü olarak çalıştığını, Keşan’dan yüklediği yük Türkiye’nin değişik birçok yerine İstanbul, Adapazarı, İzmir, Aydın vs. illere mal götürdüğünü, hiç dinlenmeden 3-4 gün geri gelmediği zamanların olduğunu, fazla mesai ücretinin ödenmediğini, çalıştığı süre boyunca genellikle Pazar günleri de çalıştığını, bilhassa yaz aylarında Pazar günleri sürekli çalıştığını, yıllık izinlerini kullandırılmadığını, milli bayramlarda da çalıştığını, sadece dini bayramlarda çalışmadığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 05.07.2010 tarihinde işverene herhangi bir bildirim yapmadan iş yerini terk ettiğini, o günden itibaren 4 gün üst üste mazeretsiz olarak işe gelmediğini, Keşan 1. Noterliğinin 12.07.2010 tarih ve 6144 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile feshedildiğini, davacının iş yerinde şoför olarak çalışması nedeniyle fazla çalışma ücretinin olmadığını, davacının nadir olarak 1-2 günlük şehir dışı seferi yaptığını, günlük çalışmasının hiçbir zaman yasal çalışma süresinin dışına çıkmadığını, davacının hizmet süresi boyunca hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışmasının olmadığını, yıllık izin haklarını gerekse dini ve milli bayramlar ile hafta tatili izinlerini kullandığını, davacının asgari ücret aldığını, Temmuz ayı 5 günlük maaşının banka hesabına yatırıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde 10.03.2005 – 05.07.2010 tarihleri arasında çalıştığını, hizmet süresinin 5 yıl, 3 ay, 25 gün olduğunu, davacının asgari geçim indirimi dahil 1.100,00 TL ücretle çalıştığı, iş akdinin işveren tarafından haksız şekilde feshedildiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti taleplerinin kabulüne, ücret alacağı, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili dava dilekçesinde 5 günlük Temmuz ayı maaşının ödenmediğini iddia etmiştir. Mahkemece her ne kadar davacının asgari ücret üzerinden tahakkuk ettirilen 5 günlük ücret alacağını ihtirazı kayıt koymadan alması nedeni ile başkaca talebi olamayacağı kabul edilmiş ise de; davacının ücretinin net 1100 TL olarak kabul edilmiş olması karşısında yapılan ödemenin mahsubu ile bakiye ücret alacağına hükmedilmesi gerekirken talebin reddi hatalıdır.
3- Davacı taraf fazla mesai çalışma karşılıklarının ödenmediğini iddia etmiştir. Mahkemece davalı tanık anlatımlarına itibar edilerek haftada 1 saat fazla mesai yapıldığı tespit edilmiş ise de; davacı ve davalı tanık anlatımları davacının mesai saatlerini net şekilde belirlemeye yeterli değildir. Bu nedenle tanıkların yeniden dinlenerek, gerekirse yüzleştirme yapılmak sureti ile çalışma saatlerinin tereddüde yer bırakmayacak şekilde tayini ve yeniden yapılacak değerlendirme ile fazla mesai ücreti talebinin hüküm altına alınması gerekmektedir.
4- Davacının hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti taleplerinde tamamen ve ulusal bayram – genel tatil ücreti talebinde takdiri indirim dışında red edilen miktarlar olmasına rağmen davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.