YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11608
KARAR NO : 2014/13964
KARAR TARİHİ : 29.04.2014
MAHKEMESİ : GEBZE 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/02/2014
NUMARASI : 2013/474-2014/140
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının evlendiği 11/08/2007 tarihine kadar çalıştığını, evlenmesini müteakip 22/08/2007 tarihine kadar izin kullandığını, izin bitiminde işbaşı yaptığını, işyerinde bir hafta 6 gün 08.30-20.30 saatleri arasında, takip eden hafta haftanın 7 günü aynı saatler arasında olan ve karşılığında fazla mesai ücreti ve hafta tatili çalışması ücreti verilmeyen bu çalışma şeklinde geç saatlere dek artık çalıştırılmamasını davacının işverenden istediğini, “bu şartlarda seni işyerinde çalıştırmam” diyerek işverenin iş aktini haksız feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili işyerinde 01/06/2002 tarihinde işbaşı yaptığını, davacının evlilik sebebiyle izin aldığını, izin bitiş tarihi olan 22/08/2007 tarihinde işbaşı yaptığını, bir hafta çalıştığını, bir haftanın sonunda hiçbir mazeret göstermeksizin ve izin almaksızın işe gelmemeye başladığını, noter kanalıyla işe davet çağrısı yapıldığını, ancak davacının işe gelmediğini, bunun üzerine tutanaklar tutulduğunu, son çare olarak iş akdinin İK 25.madde uyarınca haklı olarak iş aktinin feshedildiğini, tüm iddialarının gerçek dışı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Mahkemece verilen 30/11/2010 tarih ve 2007/871 Esas 2010/878 Karar sayılı kararın, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 09/04/2013 tarih ve 2011/5966 Esas 2013/11477 Karar sayılı ilamı ile bozulduğunu, Mahkemece bozma ilamına uyulduğunu, kayıtlardaki gibi davacının 01/06/2002 tarihinde işe başladığı kabul edilerek buna göre düzenlenen 01/03/2010 tarihli bilirkişi raporuna göre ve ilk kararda belirtilen gerekçeler doğrultusunda karar verildiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
İlk derece Mahkemesince verilen 2007/871 Esas, 2010/878 sayılı karar, davalının temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 2011/5966 Esas sayılı ilamı ile “Mahkeme’nin karar gerekçesinde davacının 01/06/2002 tarihinde işe başladığı kabul edildiği halde 20/08/1998 tarihinde işe başlamayı esas alan rapora göre hüküm kurulması sonucunda gerekçe ve hüküm arasında çelişki meydana getirilmesi hatalıdır” gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozma kararına uyularak karar verilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, Dairemiz’in ilkeleri doğrultusunda davacının 12 saatlik çalışmasından 1,5 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerekirken 1 saat ara dinlenmesi düşülmesi hatalıdır.
3-Bozmaya konu Mahkeme kararı sadece davalı temyizi üzerine davalı lehine bozulmuş olup, bozulan karardaki parasal miktarlar davalı lehine usuli müktesep hak oluşturmuştur.
İlk derece Mahkemesinin Dairemiz bozma ilamına konu olan kararında fazla mesai ücreti alacağı olarak %30 hakkaniyet indirimi ile net 3981,70 TL.’na ve hafta tatili alacağı olarak %30 hakkaniyet indirimi ile net 841,22 TL.’na hükmedilmiştir.
Bozma ilamı üzerine ilk derece Mahkemesince verilen 2013/474 Esas sayılı kararda fazla mesai ücreti ve hafta tatili çalışması ücreti alacakları açısından Mahkemenin ilk kararındakinden daha fazla parasal miktarların, davalının usuli müktesep hakkı hilafına hüküm altına alınması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın açıklanan nedenler ile BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.