YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11589
KARAR NO : 2015/23974
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011 yılı Şubat Mart Nisan Mayıs aylarına ait maaş, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, hafta sonu çalışma ücretinin ödenmemesi nedeniyle Noterliğinin 09/06/2011 tarih ve 4552 yevmiye nolu ihtarnamesi ile tek taraflı olarak iş akdini feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kendi isteği ile işi bıraktığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının ücretinin miktarı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır.
Somut olayda, davalı işyerinde satış elemanı olan davacı işçinin 10 yıl 7 ay 27 günlük kıdemi bulunmakta olup, aylık net 800,00 TL ücret alındığı yönünde iddiası tanık beyanlarıyla da doğrulanmaktadır. Bu durumda, kök bilirkişi raporundaki aylık net 800,00 TL ücret üzerinden yapılan hesap dosya kapsamına uygun olmakla, aylık ücretin miktarı yönünden işbu rapora göre değil de ek rapora göre hüküm tesisi hatalıdır.
3- Taraflar arasındaki diğer bir uyuşmazlık konusu da, işçinin kullandırılmayan izin süreleri noktasındadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığının ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Yıllık izin kullanıldığı hususu tanık beyanı ile ispatlanamaz. Yerel Mahkemenin, davacının yılda 7 gün izin kullandırıldığını tanık beyanı ile sabit görmesi hatalıdır.
4- Ayrıca, davalı işverence davacı işçiye banka kanalı ile yapılan ödemelerin işçilik alacağına ilişkin olup olmadığı hususunda mali müşavir ya da bankacı bir bilirkişiden ek rapor alınmaksızın eksik inceleme ile hüküm tesisi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.