Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/11539 E. 2014/13277 K. 28.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11539
KARAR NO : 2014/13277
KARAR TARİHİ : 28.04.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/10/2011
NUMARASI : 2010/1069-2011/916

DAVA :Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı bankada koordinatör olarak çalışırken iş sözleşmesinin emeklilik nedeni ile sona erdiğini, işyerinde yıllık ücretli izin uygulamasının 30 gün olduğunu, 150 gün yıllık ücretli izin alacağı bulunduğunu ileri sürerek, yıllık ücretli izin alacağının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin 31/07/2006 tarihinde son bulduğunu, davacının emeklilik nedeniyle işten ayrılmasına rağmen sehven ihbar tazminatı ödendiğini, ihbar tazminatının ancak işverenin iş sözleşmesini fesh etmesi halinde ödeneceğini, bu sebeple davacı lehine yıllık izin ücretine hükmedilmesi halinde ihbar tazminatının mahsup edilmesini talep ettiklerini, davacının tüm hak ve alacaklarını aldığını, hiçbir alacağının kalmadığını, 4 aylık askerlik dönemi dışlanarak 24 yıl 8 ay 29 gün üzerinden bakiye 84,5 günlük izin ücretinin hesaplanarak kıdem tazminatı ile birlikte ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının emeklilik nedeniyle istifası kabul edilerek kıdem-ihbar tazminatının ödendiği, ibranamenin izin hakları saklı kalmak koşuluyla imzalandığı, işyeri kayıtları ve izin belgeleri sunumu sonrası alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde 24 yıl, 8 ay, 29 gün çalıştığı, TİS’e göre senelik 30 gün yıllık ücretli izin hakkı tanındığı buna göre 720 gün ücretli izne hak kazandığı belirtilerek, kullandığı izin sayısı toplam 458,5 gün ile fesih tarihinde ödenen 84,5 gün karşılığı olarak toplam 543 gün izin hakkının kullanıldığı bakiye 177 gün izin hakkının kaldığı işverenlik tarafından sehven ödenen ihbar tazminatının takas ve mahsubu ile 38.653,36 TL yıllık izin ücreti bulunduğunun hesaplandığı, raporun içeriği itibari ile dosyadaki belgelere usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı çalıştığı davalı bankada yıllık izin uygulamasının 30 gün olduğunu ve kullanmadığı 150 gün yıllık ücretli izninin bulunduğunu ileri sürmüş, davalı ise iş yerinde uygulanan Tis bulunmadığını, izin süresinin 30 gün olmadığını, davacının bakiye izninin de ödendiğini savunmuştur.
Hükme esas alınan raporda, dosyada mevcut olmamakla birlikte Toplu İş Sözleşmesinin benzer dosya bulunduğu belirtilerek yıllık izin uygulamasının 30 gün olduğu belirtilip davacının bakiye 177 gün yıllık izin hakkı bulunduğu gerekçesi ile izin ücreti hesaplanmıştır.
Davalı taraf cevap dilekçesinde sair her türlü delil diyerek yemin deliline de dayanmış olup rapor sonrası yemin teklifine değinmiş ise de Mahkemece bu delil değerlendirilmeden ve yemine ilişkin usuli işlemler yerine getirilmeden hüküm kurulmuştur.
Yine davalı taraf rapora itirazında bilirkişi tarafından bakiye izin süresinin yanlış hesaplandığını, bir kısım izin belgelerinin dikkate alınmadığını belirtmiş ise de, bu itirazda Mahkeme değerlendirilmemiştir.
Mahkemece,Dairemizce yapılan geri çevirme sonrası dosyaya sunulan belgeler de değerlendirmeye tabi tutularak, davalı itirazları hakkında bir karar verilmeli, belgelere göre davacının kullandığı izin süreleri denetime açık şekilde belirlenip dikkate alınmayan izin belgeleri hakkında açıklama yapılıp, bu konudaki davalı itirazı karşılanmalı, davacının dava dilekçesinde belirttiği “150 gün kullanılmayan yıllık ücretli izin” beyanı değerlendirilmeli ve davalının dayandığı yemin deliline ilişkin usuli işlemler de yerine getirilerek çıkan sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
Eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.