Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/11223 E. 2014/13748 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11223
KARAR NO : 2014/13748
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : ANKARA 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/09/2012
NUMARASI : 2008/31-2012/828

Davacı vekili tarafından verilen 07.10.2013 havale tarihli dilekçede, Dairemizin 18.02.2013 tarih, 2013/ 2723 E ve 2013/ 5703 K sayılı bozma kararının maddi hataya dayalı olarak verildiği ileri sürülerek kararın ortadan kaldırılması ve hükmün süresinde yapılan temyiz itirazları doğrultusunda bozulmasına karar verilmesi talep olunmuştur.
Dairemizce, davalı tarafın temyiz itirazları üzerine bozma kararı verilmiş ve davacının temyizinin süre yönünden reddine karar verilmiştir. Davacı vekili kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olduğu bu nedenle süresinde temyiz edildiğini belirterek maddi hata itirazında bulunmuştur.
Davacının dilekçesi ve dosyanın yeniden incelenmesi sonucu kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki olduğu ve bu yüzden tefhim tarihi yerine gerekçeli kararın tebliği tarihinden itibaren temyiz edilebileceği anlaşılmıştır. Gerekçeli karar davacı vekili tarafından 09.11.2012 tarihinde tebliğ alınmış ve yasal süresi içinde karar 19.11.2012 tarihinde temyiz edilmiştir. Davacı tarafın temyiz talebini süre yönünden reddine dair Dairemizce verilen karar maddi hataya dayalı olup, kararın ortadan kaldırılması ile aşağıdaki gibi hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor düzenlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi açmış olduğu bu davada, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin ile ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekilleri açılan davanın reddini talep etmişlerdir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı T.C. Sağlık Bakanlığı ile davacı avukatları tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece davacı ile davalı Bakanlık vekili yüzüne karşı tefhime edilen kısa kararda hüküm altına alınan miktarlar ile daha sonra yazılan gerekçeli karardaki tutarlar birbirinden faklıdır.
Hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre hukuka aykırıdır.
Karar tarihinde yürürlükte olan 6100 sayılı HMK. 298/2. maddesinde kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu Kararına uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 298/2. maddesine göre “ Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.”
Yukarıda belirtildiği üzere duruşmada tefhim edilen hüküm sonucu ile kararın gerekçesinin çelişkili olduğu açıkça ortadadır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.