YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11221
KARAR NO : 2014/13276
KARAR TARİHİ : 28.04.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 7. İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 3.İŞ)
TARİHİ : 22/11/2011
NUMARASI : 2010/188-2011/722

DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 13/06/2007-23/12/2007 ile 08/11/2008-16/08/2009 tarihleri arasında çanta imalat ustası olarak çalışıp iş sözleşmesinin sona erdiğini ileri sürerek fazla çalışma, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi adlarına kayıtlı A. Saraciye ve Deri Ürünleri işyerinde 18/07/2009-16/08/2009 tarihleri arasında çalıştığını, deneme süresi bitmeden kendi isteği ile işten ayrıldığını, tüm alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının talebe konu kıldığı asgari geçim indirimi, fazla mesai alacağı ile genel tatil alacaklarının feshe bağlı olmadığı, toplanan deliller, celp ve tetkik edilen kayıt ve belgeler ile 04/05/2011 tarihli bilirkişi raporu ve ıslah dilekçesi de gözönüne alınarak fazla mesai alacağının % 40 indirimli olarak kısmen kabulü, asgari geçim indirimi talebinin kabulü, hafta tatili ve genel tatil taleplerinin ise reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait işyerinde 13/06/2007-23/12/2007 ile 08/11/2008-16/08/2009 tarihleri arasında çalıştığını iddia ederken, davalı, hizmet süresini 18/07/2009-16/08/2009 tarihleri olarak göstermiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda hizmet süresi taraf beyanlarına göre 2 seçenekli belirlenmiş olup Mahkemece bu seçeneklerden davacı iddiasına itibar edildiği anlaşılmıştır.
Hizmet döküm cetveline göre davacının davalı nezdinde 18/07/2009- 16/08/2009 tarihleri arısında çalıştığı bu tarihler öncesi Mahkemece kabul edilen hizmet süresi içinde 1049171 sicil numaralı işveren nezdinde çalıştığı görülmüş olup, bu işverenin davalı ile ilgisine dair dosya içinde bir delile de rastlanmamıştır.

Mahkemece kabul edilen hizmet süresi içinde davacı adına çalışma bildiren 1049171 sicil numaralı işveren ile davalı işveren arasında işçi devri, işyeri devri yada organik bağ gibi davalının bu süreden sorumluluğunu gerektiren bir durum olup olmadığı araştırılıp çıkan sonuca göre davacının hizmet süresi belirlenmeli iken bu konuda eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması isabetsizdir.
3- Davacının genel tatil ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmesine rağmen red edilen bu kısımla ilgili davalı yararına vekalet ücreti verilmemesi de ayrı bir bozma nedenidir.
4- Hükmedilen alacakların net mi brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.