Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/9890 E. 2015/6713 K. 16.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9890
KARAR NO : 2015/6713
KARAR TARİHİ : 16.02.2015

İŞ MAHKEMESİ

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesiyle, müvekkilinin 19.04.2004 tarihinden itibaren davalı şirkette güvenlik görevlisi olarak işe başladığını, 11.09.2009 tarihine kadar haftanın 6 günü günde 12 saat olmak üzere güvenlik işinde çalıştığını, son aldığı maaşın net 910 TL
olduğunu, yemek parasının hariç olduğunu, müvekkilinin hiçbir gerekçe gösterilmeksizin davalı işverence hizmet akdine son verildiğini iddia ederek fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, hafta sonu çalışma ücreti, dini ve milli bayram çalışma alacağı talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesiyle, davacının 19.04.2006 tarihinde müvekkili şirkette çalışmaya başladığını, 11.09.2009 tarihinde en son müvekkil şirketin hizmet vermekte olduğu … Elektrik projesinden istifa etmek suretiyle müvekkil şirketten ayrıldığını,
davacının ihbar ve kıdem tazminatı taleplerinin reddi gerektiğini, davacının 3 gün çalışıp 2 gün dinlendiğini, çalışma yaptığı günlerde ise 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını, davacının günde 1 saat yemek molası ile 15’er dakikadan 2 adet çay molası hakkını kullandığını, davacının fazla mesai alacağı talebinin reddi gerektiğini, davacının çok istisnai fazla mesai yaptığı durumlarda ise mesai kazancı olarak ücret bordolarına yansıtıldığını ve ödendiğini, davacıya hafta tatilinin verildiğini ve verilen ücret içinde çalışılmayan hafta tatili, bayram ve sair alacak kalemlerinin bulunduğunu, davacının dini ve milli bayramlarda çalışmadığını, çalışma yapması durumunda karşılığının ücret bordrolarına bayram ücreti olarak yansıtılıp ödendiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının, dava dilekçesinde faiz talebi olmamasına rağmen, mahkemece, ihbar tazminatı için dava ile istenen miktara da faiz uygulanarak talebin aşılması hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden,
hükmün 6100 sayılı yasanın geçici 3/1 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, (2.) bendinde yeralan “ 1.768,18 TL ihbar tazminatının 200,00 TL’sinin dava tarihi olan 09/04/2010 tarihinden, bakiyesinin ıslah tarihi olan 25/03/2013 tarihinden itibaren yürütülecek yasal faiz oranıyla birlikte davalıdan tahsili ile
davacıya verilmesine” cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine;
“1.768,18 TL ihbar tazminatının 200,00 TL’sinin dava tarihi olan 09/04/2010 tarihinden itibaren faizsiz, bakiyesinin ise ıslah tarihi olan 25/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin
yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 16/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.