YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8170
KARAR NO : 2014/6156
KARAR TARİHİ : 26.02.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/07/2013
NUMARASI : 2011/674-2013/658
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı avukatı; davalı işverenin iş akdini haksız ve bildirimsiz olarak feshettiği iddiasıyla kıdem ve ihbar tazminatları, fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı avukatı ise; davacının istifa ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporlarına dayanılarak, talebin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davacı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında ücret konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı taraf aylık net 1.200,00 $ ücretle çalıştığını iddia ederken davalı taraf ise; bordrolarda yer aldığı şekilde saat ücretinin 2.65 $ olduğunu savunmuş, Mahkemece bilirkişi raporunda davalı tarafın iddiasına itibar edilerek hesaplanan ikinci seçenek hükme esas alınmıştır. Davacının, davalı şirketin yurtdışı şantiyelerinde kalıpçı olarak çalıştığı, davacı tanıkları ile ücret konusunda yapılan emsal araştırmasının davacının iddiasını doğruladığı, davacının gerçek ücretinin iddia edilen ücret olduğu ve buna göre bilirkişi raporunun 1. seçeneğinin hükme esas alınması gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3- Mahkemece, fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının davalı işveren tarafından tahakkuk ettirilerek ödendiği gerekçesiyle reddedilmiş ise de; tahakkuk ettirilerek fazla çalışma ve hafta tatili adları altında ödenen kalemlerin davacının gerçek ücretini oluşturduğu, nitekim aylık ücret olarak tahakkuk ettirilip ödenen miktarların, davacı tanıkları ve emsal ücret araştırması ile doğrulanan ücret miktarının dahi altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, bordrolara itibar edilmeksizin, davacı tanık beyanları ile doğrulanan ve bilirkişi raporunun 1.seçeneğinde hesaplanan fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının makul oranda hakkaniyet indirimi konusunda bir değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre hüküm altına alınması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
4-Davacının kıdemine göre 14 günlük yıllık izin hakkı olup 14 günlük izin karşılığının iddia edilen ücret üzerinden hesaplanıp çıkışta ödenen miktarın mahsubu ile varsa bakiyesinin hüküm altına alınması gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.