Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/8165 E. 2015/942 K. 19.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8165
KARAR NO : 2015/942
KARAR TARİHİ : 19.01.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, yemek ücreti ile manevi tazminat alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ile davalılardan ….Kargo Servisi A.Ş. avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, Mahkemece usulüne uygun olmayan muhtıra gerekçe gösterilerek verilen davalı…. Kargo A.Ş’nin temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın kaldırılarak, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacı işçinin davalı şirketin … , … , … şubelerinde ve …..’un alt işvereni olduğu işyerinde de 26.06.2004-14.03.2011 tarihleri arasında çalıştığını, işyerinde uğradığı psikolojik baskılar nedeniyle tedavi gördüğünü ve 14.03.2011 tarihinde istifa etmek zorunda kaldığını, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin, genel tatil , yemek ücreti ve manevi tazminatın davalılardan alınarak davacıya verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı …..; davacının…. Kargo’da çalışan bir işçi olduğunu,…. Kargo A.Ş. ‘nin kendisinin üst işvereni olduğunu savunarak, davanın husumet yönünden reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalı…. Kargo A.Ş. ; davacının davalı işyerinde Mart 2006 ile Mart 2011 tarihleri arasında çalıştığını, davacının müvekkil şirketten önceki işyerinde yapmış olduğu çalışmaları kabul etmediklerini, davacının 14.03.2011 tarihinde el yazısı ile yazmış olduğu istifa metnini vererek istifa etmiş olduğunu, alacağı bulunmadığını, ayrıca 5 yılı aşan ücretlere yönelik taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile yıllık izin ücreti ve genel tatil alacağının tahsiline, kıdem tazminatı, fazla mesai alacağı ve diğer taleplerin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ile davalılardan…. Kargo A.Ş. temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, dosyaya sunulan bordrolardan davacıya 2007/2 döneminden 2011/3 dönemine kadar her ay fazla mesai tahakkuku yapıldığı ve banka kanalıyla fazla çalışmaların ödendiği, bu durumda davacı işçinin belirtilen fazla çalışmadan daha fazla çalışma yaptığının yazılı delille ispat etmesi zorunlu olduğu, tanıklar her ne kadar fazla mesai yapılması halinde ücretinin ödendiğini beyan etmemiş iseler de davacının fazla çalışma yaptığının yazılı delille ispat edemediği gerekçesiyle davacının fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmiş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun değildir.
Fazla çalışma tahakkuku içeren bordrolar incelendiğinde, her ay belirli oranda fazla çalışma tahakkuku yapıldığı ancak ödenen miktarlar ile bordroda belirtilen fazla çalışma saatleri karşılaştırıldığında bazı aylarda fazla çalışma saati belirtilmemesine rağmen fazla çalışma tahakkuku yapıldığı, fazla çalışma tahakkuk miktarları bir önceki yıla göre farklılık göstermekte ise de, yıl içindeki ödemelerin birbirleriyle hemen hemen aynı miktarlarda olduğu, dolayısıyla bordrodaki miktarların işçinin normal ücretinden ibaret bulunduğu izlenimi edinilmiştir. Bu durumda gerçek bir fazla çalışma ücreti ödemesinden bahsedilemeyeceği, kaldı ki tahakkuk bulunmayan dönemlerin de mevcudiyeti karşısında mahkemece tanık anlatımları doğrultusunda tespit edilecek fazla çalışma ücretinden makul oranda bir takdiri indirim ile varsa bu alacağın hüküm altına alınması gerekirken, çelişkili bordrolara değer verilerek alacağın reddi isabetsizdir.
3-Ayrıca hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.