Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/7855 E. 2014/39772 K. 24.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7855
KARAR NO : 2014/39772
KARAR TARİHİ : 24.12.2014

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/06/2013
NUMARASI : 2011/590-2013/451

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 15 günlük ücretinin ödenmediği gibi fazla çalışma ücretleri ve hafta tatili ücretlerinin de ödenmediğini, müvekkilinin bu yakınmalarını davalı C.. firmasına bildirdiğini ancak şirket müdürünün davacıya bir daha işe gelmemesini söyleyerek ardından da Beşiktaş 11. Noterliği’nin 20 Eylül 2010 tarih ve 39410 yevmiye nolu ihtarnamesiyle iş akdinin feshedildiğinin kendisine tebliğ edildiğini, müvekkilinin ise 23 Eylül 2010 tarih ve 21378 yevmiye nolu ihtarnamesiyle iş akdini haklı nedenle feshederek sosyal haklarını talep ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ücret alacağı, yıllık izin, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı C.. P.. Temizlik Bilgi İşlem A.Ş. vekili, davacının 15/09/2010 ile 17/09/2010 tarihleri arasında işe gelmemesi nedeniyle iş akdinin Beşiktaş 11. Noterliği’nin 20/09/2010 tarih ve 39419 yevmiye nolu ihtarnamesi ile feshedildiğini, davacının ödenmemiş işçilik alacaklarının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Y.. İşletmecilik Turizm İnşaat Tesisat ve Taahhüt A.Ş. vekili, davacının, müvekkili şirketin çalışanı olmayıp diğer davalı şirketin çalışanı olduğunu, diğer davalı şirketin müvekkili şirketin temizlik işlerini yürüttüğünü ve davacının da AVM’de görevlendirilen bir personel olduğunu, bu nedenle davanın öncelikle husumet yönünden reddinin gerektiğini, davacının tüm özlük haklarının diğer davalı şirket tarafından ödenmesinin gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesinin sona erdiği tarih noktasında toplanmaktadır.
Davacı işçi, Bölge Çalışma Müdürlüğüne yaptığı başvurusunda iş sözleşmesinin 15/09/2010 tarihinde sona erdiğini belirtmiş olup, bu açıklama davacıyı bağlayacağından iş sözleşmesinin 25/09/2010’da son bulduğu kabul edilerek hesaplama yapılan bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.