YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7162
KARAR NO : 2014/39579
KARAR TARİHİ : 23.12.2014
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 10. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/07/2013
NUMARASI : 2011/431-2013/625
DAVA :Taraflar arasındaki, ikramiye, fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil ile % 5 fazlası alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23.12.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 25/09/2002-31/05/2011 tarihleri arasında davalı şirkette 5953 sayılı Basın İş Kanununa tabi muhabir olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacakları ile bunların %5 fazlası ve ikramiye alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kıdem tazminatının ödendiğini, kendilerini ibra ettiğini, şirketin sürekli zararda olması nedeniyle ikramiye alacağına hak kazanmadığını, fazla çalışma, hafta ve genel tatil çalışması bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma, hafta ve genel tatil çalışması yaptığı ancak karşılığının ödenmediği, ikramiye alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında gazetecinin ikramiye hakkı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştırılanlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanunun 14 üncü maddesinde, “gazeteciler her hizmet yılı sonunda işverenin sağladığı karın emeklerine düşen nispi karşılığı olarak asgari birer aylık ücret tutarında ikramiye alırlar” şeklinde kurala yer verilmiştir. Görüldüğü üzere gazetecinin yasal ikramiye hakkının doğması için işverenin kar elde etmiş olması gerekir. İşverenin kar elde
edip etmediği hususu tespit olunmalı, gerekirse konu ilgili vergi dairesinden araştırılmalıdır.
Gazetecinin yasal ikramiye hakkı, en az bir aylık ücret tutarında olmalıdır. Taraflar bu miktarın üzerinde bir ikramiye ödemesi kararlaştırabilecekleri gibi, işyeri uygulamasının da bu yönde olduğunun kanıtlanması durumunda, bir aylık ücreti aşan ikramiye hakkının bulunduğu kabul edilmelidir.
5953 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinde, “her hizmet yılı sonundan” bahsedilmiş olsa da, ikramiyeye hak kazanabilmek için en az bir yıllık çalışma koşulu aranmaz. Gazeteci yıl içinde belli bir süre çalıştığında da işyerinin kar elde etmesine katkı sağlamış olmaktadır. Bu bakımdan çalışılan süreye göre hesaplamaya gidilmelidir. Aynı yönteme bir yılı aşan çalışmalar için de başvurulması gerekir. Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulaması bu yöndedir (Yargıtay 9. HD 9.11.2004 gün 2004/10054 E 2004/25551 K.).
İkramiye alacağı için 5953 sayılı Kanunda özel bir faiz türü öngörülmediği gibi açık bir ödeme tarihinden de söz edilmemiştir. Böyle olunca ikramiye alacağı yönünden işverenin temerrüde düşürüldüğü andan itibaren yasal faiz yürütülmelidir. İkramiye, adı geçen Yasanın 14 üncü ve Ek 1 inci maddelerinde sözü edilen günlük yüzde beş fazla ödeme kuralına da tabi değildir.
Somut olayda mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı tarafça şirket bilançoları ibraz edilmediğinden davacının tüm çalışma döneminde şirket kar etmiş gibi kabul edilerek ikramiye alacakları hesaplanmıştır. Davalı tarafça davaya cevap dilekçesi ile bilirkişi raporu ve ıslaha itiraz dilekçesi ekinde şirketin 2008-2011 dönemine ait bazı bilançoları ibraz edilmiştir. Mahkemece gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle bu bilançolar değerlendirmeye tabi tutularak ikramiye alacağı hususunda yeniden bir karar verilmelidir.
3-Hüküm altına alınan ikramiye, fazla çalışma, hafta ve genel tatil ile bunların %5 fazlası alacakları için 5953 sayılı Kanunda özel bir faiz türü öngörülmemiştir. Böyle olunca bu alacaklar yönünden yasal faize hükmedilmesi gerekirken bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize hükmedilmesi de hatalı olup bomayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.