YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4347
KARAR NO : 2014/37909
KARAR TARİHİ : 10.12.2014

MAHKEMESİ : KARAMAN İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2012/257-2012/379

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı üniversitenin taşeronu işçisi sıfatıyla davalı üniversitede güvenlik görevlisi olarak 01.02.2008 – 15.06.2012 tarihleri arasında çalıştığını, davacıya tüm çalışması boyunca hak ettiği yıllık izin süreleri için sadece 2011 yılında 14 gün izin kullandırıldığını, davacının kullanmadığı izin süreleri ile 2012 yılında hak ettiği yıllık izin süreleri için müteaddit defalar işverene müracaatta bulunmuş ise de, işverenlikçe davacıya yıllık izin sürelerinin kullandırılmadığını, son olarak davacının 13.06.2012 tarihinde yıllık iznini kullanmak için işverene yazılı olarak müracaatta bulunduğunu taşeron işverenin ise davacıya yıllık iznini kullandırmayacağını bildirdiğini, bunun üzerine davacının iş akdini haklı nedenle feshettiğini, tamamlanmış 4 yıllık kıdeme göre 4 kez yıllık izne hak kazanan davacıya sadece 1 yıl için yıllık izin kullandırılan ve kalan yıllık izin sürelerini istemesine rağmen vermeyen davalı işverenin tüm bu eylemlerinin İş Kanununun 24 maddesinin 2-f fıkrası ile aynı kanunun 54/4 fıkrası gereğince haklı nedenlerle fesih imkanı verdiğini, davacıya davalı işverenin beyanı üzerine İŞKUR tarafından işsizlik ödeneği de ödendiğini, bu hususun da davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğinin davalı işverence kabul edildiğini gösterdiğini, davacıya çalıştığı süre boyunca yol ve yemek parası ödendiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, öncelikle davanın kurum yönünden husumet yokluğundan reddi gerektiğini, üniversitenin güvenlik işini KİK doğrultusunda dışarıdan hizmet alımı şeklinde temin ettiğini, üniversitenin asıl işveren konumunda değil, ihale makamı başka bir deyişle iş sahibi konumunda olduğunu, kurumla davacı arasında kesinlikle hizmet akdi bulunmadığını, güvenlik firmasının işçisinin haklarından üniversitenin sorumluluğunun bulunmadığını, davanın D.. U.. Özel güvenlik şirketine ihbar edilmesi gerektiğini, davacının iş akdinin devamsızlığı nedeniyle İş Kanununun 25/II-g bendi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, kıdem tazminatı hakkı doğmadığını, davacının devamsızlıklarının tutanak altına alındığını, yıllık iznin fiilen ne zaman kullanılacağını belirleme yetkisinin prensipte işverene ait olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı üniversite rektörlüğünde değişik alt işverenler nezdinde 01/02/2008-14/06/2012 tarihleri arasında çalıştığı, toplam hizmet süresinin 4 yıl 4 ay 13 gün olduğu, davacının iş akdini yıllık izinlerinin kullandırılmaması nedeni ile feshettiğini, davalı işverenin ise iş akdinin devamsızlık nedeni ile feshedildiğini iddia ettiği, davacının yıllık izin kullanmak istediğine dair işverene dilekçe ile talepte bulunduğu, davalı işveren tarafından ise izin kullandırılamayacağına ilişkin cevabi yazının gönderildiği, yasa gereğince davacının işçilik alacaklarından asıl işveren ile alt işverenlerin birlikte sorumluluklarının bulunduğu, işçilerin alt işverenin iş yerinden ayrılmalarına rağmen yeni alt işveren yanında aynı şekilde çalışmayı sürdürmeleri halinde alt işverenler arasında iş yeri devrinin kabulünün gerekeceği, değişen alt işverenlerin işçinin iş akdini ve doğmuş bulunan işçilik haklarını devralmış sayılacağı, son alt işverenin tüm dönemden sorumlu olduğu, davacının en son çalıştığı D.. U.. Ltd. Şti tarafından davacının çalıştığı dönemde yıllık izinlerini kullandığı belirtilmiş ise de davacının tüm işçilik alacaklarından sorumluluklarının devam ettiği, dosya kapsamındaki belgelerden davacının 3 yıllık ücretli izninin kullandırılmadığı, bu şekilde davalı işveren tarafından çalışma şartlarına aykırı davranıldığı, ayrıca alt işveren tarafından verilen işten ayrılış bildirgesinde gösterilen ayrılış nedeni gereğince de davacı iş akdini haklı nedenle feshettiğinden davacının kıdem tazminatı alacağına hak kazanacağı gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, dosyada bulunan davacı işçi tarafından alt işveren şirkete hitaben yazılan 13.06.2012 tarihli el yazısı dilekçe ile, 01.02.2008 tarihinde özel güvenlik görevlisi olarak işe başladığı, bu süreçte sadece 14 günlük izin kullandığı, 13.06.2012 tarihi itibariyle geçmişe dönük iznini kullanmak istediği yönünde talebini ilettiği,
Bu talep karşısında dava dışı alt işveren konumundaki D.. U.. firması yetkilisi tarafından davacı işçiye hitaben yazılan 13.06.2012 tarihli cevabi yazı ile, firma ile çalışma süresi olan bir yıl içinde hak ettiği 14 günlük yasal iznini kullandığı, 30.06.2012 tarihinde çalışmakta olduğu kurum ile firmaları arasındaki sözleşme süresi bittiğinden geriye kalan izinlerini 01.07.2012 tarihinde yeni firmasından talep etmek durumunda olduğu, yeterli zaman olmadığı için izinlerinin yeni firmaya ait olacağının bildirildiği anlaşılmıştır.
Her ne kadar yerel mahkemece son alt işverenin tüm dönemden sorumlu olduğu, davacının en son çalıştığı D.. U.. Ltd. Şti tarafından davacının çalıştığı dönemde yıllık izinlerini kullandığı belirtilmiş ise de davacının tüm işçilik alacaklarından sorumluluklarının devam ettiği, dosya kapsamındaki belgelerden davacının 3 yıllık ücretli izninin kullandırılmadığı, bu şekilde davalı işveren tarafından çalışma şartlarına aykırı davranıldığı, ayrıca alt işveren tarafından verilen işten ayrılış bildirgesinde gösterilen ayrılış nedeni gereğince de davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği ve bu nedenle davacının kıdem tazminatı alacağına hak kazanacağı gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de, yıllık izin hakkının kullandırılmaması kural olarak işçi için iş akdinin feshi bakımından haklı neden oluşturmaz. Kaldı ki, alt işveren konumunda olan dava dışı şirketin cevabi yazı içeriğinde de yıllık izin hakkının kullandırılmamasının yasal ve meşru gerekçesinin yer aldığı ve bu bağlamda işçinin iş akdini feshinin haklı bir nedene dayanmadığı anlaşılmakla, kıdem tazminatı isteminin reddi yerine yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.