YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4126
KARAR NO : 2014/33354
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
AHKEMESİ : AFYONKARAHİSAR İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/12/2012
NUMARASI : 2011/469-2012/784
DAVA :Davacı, asıl davada, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının, birleşen dava ise ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, asıl davayı ve birleşen davayı kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkili davacı işçinin günlük 13 saat çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı ise mesai saatleri dışında çalışmadığını, fazla mesai yapmadığını savunmuştur. Dinlenen davacı tanığı İsmail davacının haftanın 5 günü çalıştığını, kış aylarında 8.00-17.00, yaz aylarında 8.00-17.30 saatleri arasında çalışıldığını, iş çıkarsa davacının çalışmasına devam ettiğini ve yine iş olurca Cumartesi ve Pazar günleri de çalıştığını, ancak ne kadar mesai yaptığını bilmediğini, diğer davacı tanığı Hasan da benzer beyanlarda bulunmuştur. Davalı tanığı Hüseyin davacının haftanın 5 günü 8.00-12.00 ve 13.00-17.00 saatleri arasında çalıştığını, Cumartesi günü öğleye kadar çalışıldığını, bunun haricinde yangın veya su borusu patlağı gibi işler olursa çalıştıklarını, diğer davalı tanığı Mehmet Emin de benzer beyanlarda bulunmuştur. Hükme göre “dinlenen tanık beyanlarının ortak anlatımından dosya kapsamı ve tanık anlatımlarının değerlendirilmesi sonucunda davacının genel olarak 5 gün çalıştığı 2008 öncesi dönemde normal çalışması yanında arıza vb. arızi durumlarda haftada 3 saat, ayda 12 saat fazla mesai yaptığı, 6 gün çalışıldığı anlaşılan 2008 yılı ve sonrası dönemin Nisan-Eylül yaz döneminde 1 saat ara dinlenmesiyle haftanın 5 günü 08.00-17.30, Cumartesi günleri 0,5 saat ara
dinlenmesiyle 08.00-13.00 şeklinde çalışma yanında haftanın bir günü 3 saat daha çalışıldığı, sonuç olarak haftada 5 saat, ayda 20 saat fazla mesai ortaya çıktığı” kabul edilmiş ise de bu kabul dosya kapsamına uygun değildir. Davacının 2008 öncesi ve sonrası fazla mesai döneminin neye göre ayrıldığı belli değildir. Her ne kadar davacının arızi çalışmasından bahsedilerek fazla mesai hesabı yapılmış ise de iki taraf tanıklarının beyanlarına göre dahi ne kadar süre ile arızi çalışma yapıldığı belli olmadığı gibi Mahkemece ne şekilde olduğunu ortaya konulmadan haftada 3 saat fazla mesai tespiti; ayrıca davacının Cumartesi günleri de öğlene kadar çalıştığı, her iki taraf tanıkları öğleye kadar olan çalışmayı 8-12 saatleri arası olarak belirttiği halde bu çalışmanın 8-13 arası yapıldığından bahisle alacak hesabı hatalıdır. Bu nedenlerle davacının ispatlanamayan fazla mesai alacak talebinin reddi yerine hatalı değerlendirme sonucu kabulü bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.