YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/270
KARAR NO : 2014/34760
KARAR TARİHİ : 20.11.2014
MAHKEMESİ : ADANA 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/10/2012
NUMARASI : 2010/839-2012/784
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, genel tatil, pazar tatil çalışması, fazla mesai, dini ve milli bayram tatil ücreti ile yıllık izin ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan G. Dağıtım Ltd.Şti ile davacı avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile hafta tatili, fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın G. Dağıtım Paz. Ltd. Şti açısından kısmen kabulüne, diğer davalılar açısından reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı G. Dağıtım Paz. Ltd. Şti temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalı G. Dağıtım Paz. Ltd. Şti aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla mesai alacağının hesabı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacının fazla mesai yaparak çalıştığı anlaşılmaktadır. Fazla mesai alacağı hesaplanırken bilirkişi davacının yıllık izinde bulunduğu günleri dikkate almadan hesaplama yapmış, mahkemede bu hesaba itibar ederek fazla çalışma alacağını hüküm altına almıştır. Davacının kullandığı yıllık izin günleri dikkate alınıp, bu günlerde davacının fazla mesai yapmasının olanaksız olduğu gözetilerek, yeniden fazla mesai alacağı hesaplanıp oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
3-Mahkemece davalı G. Dağıtım Paz. Ltd. Şirketi hakkında esastan hüküm kurulmuş, diğer davalılar Adana Pazarlama Dağıtım ve Tic.Ltd.Şti ve İ.. A.. Hakkındaki davanın ise husumet yokluğundan reddine, davalılar aleyhine reddedilen kısım nedeni ile tek vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmıştır.
Karar tarihinde yürürlükte olan AAUT. sinin 3/2. maddesinde ” aleyhlerine dava açılan davalılar açısından ret sebebi ortak olan davalılar lehine tek, red sebebi ayrı olan davalılar lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedileceği ” hüküm altına alınmıştır.
Mahkemece, bu nedenle hakkındaki dava husumet yokluğundan ret kararı verilen davalılar lehine tek vekalet ücreti, hakkında esastan hüküm kurulan G. Dağıtım Paz. Ltd. Şirketi açısından ise takdiri indirimler nedeniyle ret edilen miktar ayrık tutularak, reddedilen miktara göre nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davalıların hepsi lehine tek vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.