YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/248
KARAR NO : 2014/34290
KARAR TARİHİ : 17.11.2014

MAHKEMESİ : KAYSERİ 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/11/2012
NUMARASI : 2011/497-2012/621

DAVA :Davacı, ücret, ilave tediye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, % 52 si T.. T.. ye (devlete) ait olan T.. T.. S.. LTD.ŞTİ. Şirketinde sözleşme imzalayarak bağımlılık ve ücret üzerinden belirsiz süreli iş sözleşmesi ve işçi statüsünde 03.03.2008 tarihinde göreve başladığını, 05.07.2011 tarihinde haksız yere iş akdinin feshedildiğini, yasal hakları olarak Haziran ayı maaşı ve Temmuz ayı 5 günlük maaşının, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin alacaklarının ödenmediğini, davalı iş yerinin zarar ettiği bahanesiyle işten çıkartıldığını, bilirkişi raporu ve müfettiş raporlarına göre şirketin hiçbir dönemde zarar etmediğini, bu nedenle iş akdinin feshedilmesinin ve işten çıkartılmasının haksız olduğunu, şirkette işçi statüsünde çalışmış olması nedeniyle her yıl için 1 maaş tutarında ödeme yapılmadığını belirterek fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydı ile 500,00 TL Haziran ayı maaşı, 50,00TL Temmuz ayı maaş tutarı alacağının, 500 TL tediye alacağının ödenmesi gereken tarihten itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı şirketten tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş akdinin geçerli nedenlerle sona erdirilmiş olduğunu haksız fesih iddialarını kabul etmediklerini, davacının dava dilekçesinde ikrar ettiğini gibi müvekkilinin mali sıkıntılar içinde bulunduğunu, istihdamın iş hacminden fazla kaldığı ve bu sebeple istihdam edilen personel sayısının azaltılması gerektiği kanaatine varıldığını, bu doğrultuda son giren ilk çıkar ilkesi de gözetilmek suretiyle davacının iş akdi 4857 sayılı yasanın 18 vd. maddelerine binaen geçerli nedenle sona erdirildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı şirketin 6722 sayılı yasa kapsamında devlete veya ona bağlı müessese niteliğini taşımadığı, özel hukuk kurallarına göre kurulmuş ve buna göre işletilen bir şirket olup bir devlet kuruluşu olan T.. T..’nin davalı şirkette hissedar olmasının 6722 sayılı yasanın uygulanmasını gerektirmediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, davacının ilave tediye alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık vardır.
İlave tediye alacağının kapsamı, yararlanacaklar, yararlanma şartları, miktarı ve ödeme zamanı 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması hakkındaki kanun ile düzenlenmiştir. Kanun’un 1. maddesinde devlet ve ona bağlı kurumların hangileri olduğu, ayrıca yararlanacak kişiler açıkça belirtilmiştir. Buna göre; Sermayesinin yarısından fazlası devlete ait olan şirket ve kurumlar ve bunlara bağlı kuruluşlarda çalışan ve 4857 sayılı İş Kanunu’ndaki tanıma göre işçi sayılan herkes bu alacaktan yararlanacaktır.
Somut olayda; davalı şirketin ana sözleşmesinde 522 hissenin T.. T..’ye, 478 hissenin ise Sojuztest’e ait olduğu, buna göre kuruluşta şirketin % 52 hissesine T.. T..’nin sahip olduğu; 28.06.2010 tarihli hisse devri ile şirketin 7.056 hissesinin T.. T..’ ye, 6.883 hissesinin Rostest Moskova’ya ve 461 hissesinin TOBB’a ait olduğu, bu hisse devri ile T.. T..’nin, davalı şirketin % 49 ortağı haline geldiği anlaşılmıştır.
Mahkemece davalı şirketin özel hukuk kurallarına göre kurulmuş bir özel hukuk tüzelkişisi olduğu sonucu ile ilave tediye alacağı reddedilmiş ise de; T.. T..’nin, davalı şirketin kuruluş aşamasından hisse devrinin yapıldığı 28.06.2010 tarihine kadar % 52 hisseye sahip olduğu göz önünde bulundurulduğunda, davacının 28.06.2010 tarihine kadar ilave tediye alacağına hak kazanıp kazanmadığı değerlendirmeye tabi tutulmadan, ilave tediye alacağının reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.