Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2013/2135 E. 2014/36600 K. 02.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2135
KARAR NO : 2014/36600
KARAR TARİHİ : 02.12.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/10/2012
NUMARASI : 2011/199-2012/711

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai, genel tatil, yıllık izin ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili dava dilekçesi ile, davacının davalı şirkette 13/03/2004-29/09/2010 tarihleri arasında çalıştığını, 2009 Eylül ayından itibaren işlerin kötü gittiği bahanesiyle aylık ücretlerinin eksik ödendiğini, bakiyesinin ödenmediğini, yıllık izinlerini kullanmadığını, yaptığı fazla mesailerin karşılıklarının ödenmemesi üzerine iş akdini feshettiğini, alacaklarının ödenmesi için işverene gönderdiği ihtarnameye rağmen ödeme yapılmadığını beyanla tazminat ve diğer işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının 25/05/2004 tarihinde çalışmaya başladığını, davacının şirketin gayriresmi %10 ortağı olduğunu, son zamanlarda işlerin iyi gitmediğini, bu nedenle davacının ortaklık şartlarına uymadığını, işlerin iyi gittiği dönemde ödeme alırken bu konuda itirazı olmadığını, işlerin kötü gitmeye başlaması üzerine resmiyetteki işçi statüsünü tercih ettiğini, fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, kullanmadığı izni olmadığını, bayram ve genel tatil ücreti alacağı olmadığı gibi ortak olduğu için ücret alacağı da bulunmadığını, davacının rakip firma işlerine yardımcı olduğunu bu nedenle işverenin eski ilgisi ve iş güveni kalmadığını anlayınca kendi isteği ile işten ayrıldığını kıdem-ihbar gibi herhangi bir tazminat alacağı ve kullanmadığı izni ile ücret alacağı bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması hâlinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.
Davacı şantiye şefi olarak çalışmakta olup; çalışma şartlarını ve saatlerini kendisinin belirlediği anlaşılmakla, fazla çalışma ücreti talebinin reddi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.