YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2095
KARAR NO : 2014/35079
KARAR TARİHİ : 24.11.2014
MAHKEMESİ : YALOVA İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/09/2012
NUMARASI : 2011/298-2012/286
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının, davalıya ait işyerinde 15/05/1997-01/08/2006 tarihleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi üzerine işten ayrılmak zorunda kaldığını, davacının 10 yıllık süreçteki tüm haklarını içeride bırakarak işten ayrıldığını, işverenin kıdem tazminatını ödeyeceğini düşündüğünü, ancak hiçbir hakkının ödenmediğini, davacının çok genç olduğundan ve korkudan dava açamadığını iddia ederek, kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 15/05/1997 tarihinde çalışmaya başladığını, 07/08/2006 tarihinde haklı bir nedeni olmadan işi bıraktığını, davacının 07/08/2006 tarihinde bir müşteri ile kavga etmesinin akabinde işi bıraktığını, davacının 07/08/2006 tarihli ibraname ile davalı işvereni ibra ettiğini, işten kendi isteği ile ayrıldığını kendi el yazısı ile ibranameye yazdığını, mevcut ibraname nedeni ile de davanın reddi gerektiğini, işten ayrıldıktan sonra 5 yıl gibi uzun bir süre davalı işverene karşı dava açmamasının sebebinin işverenden kıdem tazminatı alacağının olmadığını bilmesi olduğunu, davacının genç olması ve korkması nedeniyle dava açmadığını beyan etmesinin inandırıcılıktan uzak olduğunu savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
İş akdinin feshi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı fazla çalışma karşılıklarının ödenmemesi üzerine ayrılmak zorunda kaldığını iddia etmiş, davalı işveren davacının kendi isteği ile ayrıldığını savunmuştur. Her ne kadar mahkemece davacının yasa gereğince ücret alacağı niteliğinde bulunan fazla çalışma ücretleri ödenmediğinden iş akdini haklı nedenle feshetmeye hakkı olduğu, tanık beyanlarından davacının fazla çalışma yaptığının anlaşıldığı, davacının kıdeminde olan bir kişinin işçilik alacaklarını geride bırakacak şekilde işten ayrılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, davalı tarafından iddia ettiği gibi müşteri ile kavga etmesinin işten ayrılmasını gerektirmediği, davalı işveren tarafından da davacının iş aktinin haklı nedenle feshedildiğinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun düşmemektedir.
Davacı, işyerine kendi isteğiyle ayrıldığına ilişkin belge vermiş olup, herhangi bir haklı neden belirtmemiş ve belgenin iradesi sakatlanarak elde edildiğini de ileri sürmediği gibi fesihten 5 sene sonra açtığı davada çok genç olması nedeniyle dava açmaktan korktuğu gerekçesine tutunmuştur. Tüm bu hususlar davacının işten haklı bir neden olmadan kendi isteğiyle ayrıldığını göstermektedir. Bu nedenle davacının kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 24/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.