YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2074
KARAR NO : 2014/35200
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

MAHKEMESİ : İZMİR 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/11/2012
NUMARASI : 2011/576-2012/793

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Kemalpaşa İnönü Mağazasında önce 03/08/2007 – 28/04/2008 tarihleri arasında çalışmaya başladığını, ancak o dönemki mağaza müdürünün müvekkilini aynı anda manav reyonunda çalıştırmak istediğini, fakat müvekkilinin iki reyona aynı anda bakmasına fiziken imkan olmadığından mağaza müdürünün bu şifahi talimatına itiraz ettiğini ve sadece peynir reyonuna bakabileceğini ifade edince mağaza müdürünün müvekkilini ihbar tazminatı ödenmeksizin işten çıkardığını, müvekkilinin bu defa 15/06/2009-18/04/2011 tarihleri arasında tekrar davalı işyerinde çalıştığını, mağaza müdürünün son zamanlarda psikolojik baskı ve zorlamalar, yerli yersiz paylamalar ile anlamsız eleştirilerde bulunmaya başladığını ve 18/04/2012 günü “ne surat asıyorsun, böyle surat asacaksan çık dışarı” diyerek işten çıkardığını, bu arada kasa görevlisi olan müvekkilinin kasayı kapatmak, devretmek istediğinde buna izin verilmediğini, kasadan kaldırıldığını, üzerine zimmetli olan emtiaları teslim alan olmadığı için mağazadan ayrılamadığını, fakat aynı zamanda işten çıkarıldığını, o sırada müdür tarafından hazırlanmış düzmece evrakların getirildiğini, kasa ve zimmetli eşyaların tesliminin ancak bu belgeleri imzalaması ile gerçekleşeceğinin denilmesi üzerine müvekkilinin çok korktuğunu, ağlaya ağlaya önüne ne uzatıldıysa imzaladığını, müvekkilinin çalıştığı işyerinin yaz aylarında (15 Mayıs -1 Kasım arası) 08.00-22.00 saatleri arasında müşterilere açık olduğu, mağaza müşterilere kapatıldıktan sonra kasa sayımı ve temizlik için çalışan personelin 1 saat kadar daha kaldığını ve böylece yaz aylarında 08.00 – 23.00 saatleri, kış aylarında ise (1 Kasım – 14 Mayıs tarihleri arasında) aynı şekilde 08.00 – 22.00 saatleri arasında çalıştığını, işçilerin çalışma sistemlerinin ise genelde 2 vardiya halinde yaz aylarında 08.00 – 20.00 ila 10.00 – 23.00 , kış aylarında ise 08.00 – 20.00 ila 10.00 – 22.00 saatleri arasında olduğunu, mağazanın haftanın tüm günleri açık olup müvekkilinin ancak 2 hafta da bir tatil yapabildiğini, müvekkilinin tüm resmi tatilleri ile yılbaşı tatillerinde ve dini bayramların birinci günü hariç diğer günlerinde hep çalıştırıldığını, ayrıca dini bayram arefelerinde mağazanın saat 24.00’e kadar açık tutulup ödenmesi gereken yarım günlük genel tatil ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini…” beyan ve iddia ederek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL kıdem tazminatı alacağı, 500,00 TL ihbar tazminatı alacağı, 500,00 TL fazla mesai ücret alacağı, 100,00 TL genel tatil ücret alacağı olmak üzere toplam ; 2.100,00 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı taraf, davaya karşı vermiş olduğu 08/12/2011 havale tarihli cevap dilekçesinde özetle : “…davacının müvekkiline ait işyerinde 03/08/2007-05/05/2008 tarihleri arasında şarküteri reyonunda, 15/06/2009-18/04/2011 tarihleri arasında kasiyer olarak çalıştığını , davacının çalıştığı her iki dönemde de kendi isteği ile istifa ederek işten ayrıldığını , hatta bu konuda davacının istifa dilekçesi ile birlikte istifa-feragatname imzalayarak işten ayrıldığını, iş sözleşmesinin davacının istifası nedeni ile sona erdiğinden ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamadığını, davacının müvekkili işyerinde kademeli çalışmasının mevcut olduğunu, kademeli çalışmanın mesai saatlerinin yaz döneminde 08.30-17.30, 12.30-21.30, kış döneminde ise 08.30-17.30, 12.00-21.00 saatleri arasında olduğunu, mesai saatleri içerisinde öğle veya akşam yemeği için bir saat, 1. çay molası için 15 dakika , 2. çay molası için 15 dakika olmak üzere 1,5 saat ara dinlenmesi kullandırıldığını, davacıya fazla çalışma ücretlerinin bordrolarda imzası karşılığı ödendiğini, müvekkili işyerinde hafta tatili olan Pazar günü çalışıldığında hafta arası hafta tatili izninin kullandırıldığını, çok nadiren kullandırılmadığı durumlarda bordroda gösterilen Fazla Mesai 1 satırındaki fazla mesai ücretine dahil edildiğini, davacıya bir iş karşılığı olmaksızın hak ettiği genel tatil ücretlerinin normal işgünüyle birlikte çalışılan genel tatil ücretlerinin ücret bordrolarında ayrı bir satırda “Tatil Mesaisi Satırı” tahakkuk ettirilerek imza karşılığı ödendiğini ve genel tatil ücret alacağının bulunmadığını….” savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanılan deliller ve aldırılan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Yerel mahkemece davacının her iki dönem çalışmasının istifaen sona erdiği ve iradesinin sakatlandığının kanıtlanmaması sebebiyle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine karar verilmiş ise de, dosyada mevcut davacının her iki dönem çalışması sona erdiği tarihte alınan istifa ve feragatname belgesi de dahil tüm belgelerin nasıl yazılacağına dair işverenin tanımlamalarının bulunduğu, davacı tanığının da müdür baskısı ve kasayı teslim etme kaygısı ile imzalandığı yönündeki beyanları hep birlikte değerlendirildiğinde, istifanın gerçeği yansıtmadığı ve iş sözleşmesinin davalı tarafça sona erdirildiği anlaşıldığından davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulü gerektiği gözetilmeden aksine düşünce ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.