YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2051
KARAR NO : 2014/36396
KARAR TARİHİ : 01.12.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 5. İŞ MAHKEMESİ (ÜSKÜDAR 1.İŞ)
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2011/275-2012/1150
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret, sosyal yardım, resmi tatil ücreti ile prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin davalıya ait iş yerinde Eylül 2006 tarihinde davalı asıl işverenin işyerinde alt işveren M.. G.. Hizmet organizasyon A.Ş’ye bağlı olarak çalışmaya başlayıp alt işverenden üst işveren olan davalıya 19/01/2009 tarihinde satış temsilcisi olarak geçtiğini ve iş akdinin 15/08/2011 tarihine kadar devam ettiğini, en son aylık ücretinin net 1.299,75 TL olduğunu, işçilik haklarının verilmemesi sebebiyle işten ayrıldığını belirterek birtakım işçilik alacakları talebinde bulunmuş, ıslahla taleplerini arttırmıştır.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, cevap dilekçesinde özetle, davacının taleplerinin yerinde olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Bilirkişi tarafından davacının 01.08.2009 tarihinden sonraki yıllık 270 saatlik fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu savunması üzerine yapılan bilirkişi incelemesi sırasında bilirkişinin denetime elverişli olmayan “fazla çalışma sürelerinin yıllık 270 saati geçmediği” şeklindeki açıklamasına itibar edilmesi hatalıdır.
Bilirkişinin kök raporunda haftalık fazla çalışma saati 9 saat olarak belirlenmiştir.Yıllık 270 saatin fazla çalışmaya dahil olması halinde ücrete dahil haftalık fazla çalışma süresi 5,25 saattir. Haftalık 9 saatlik fazla çalışma süresinden 5,25 saatlik fazla çalışma düşüldüğünde aradaki fark belirlenip hüküm altına alınmalıdır. 270 saatin ücrete dahil olması kuralı bilirkişi tarafından yanlış değerlendirilmiştir.
3. Davalı vekili ıslaha karşı zamanaşımı itirazında bulunmuş ve bu itiraz ek bilirkişi raporunda “… zamanaşımı def’i sadece dava dilekçesine karşı ileri sürülebilir. Ek dava olmayan ıslah dilekçesine karşı zamanaşımı definde bulunulamaz.” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile zamanaşımı itirazı dikkate alınmamış ve bilirkişinin hiçbir yasal dayanağı olmayan görüşü ile yaptığı hesaplamaya itibarla hüküm kurulmuştur.
Bilirkişinin görevi zamanaşımı olup, olmadığına karar vermek değildir. Bu görev Mahkemeye aittir.
Mahkemece zamanaşımı def’inin bizzat değerlendirilip sonuca gidilmesi gerekirken, bilirkişinin hiçbir hukuki temeli olmayan görüşüne itibar edilmesi hatalıdır.
4. Hükmolunan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açılacağının gözetilmemesi hatalıdır.
5. Atiye bırakılan prim ve sosyal yardım alacağı hakkında karar verilmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.